Οσα φοβερά συμβαίνουν αυτές τις μέρες στη χώρα μας επιβεβαιώνουν ότι στην πολιτική η ευαισθησία δεν έχει αξία όταν εξαντλείται σε διακηρύξεις αλλά μόνο όταν εκφράζεται μέσα από δράσεις και πράξεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επένδυσε στην καταγγελία της ανθρωπιστικής κρίσης που -κατά την προπαγάνδα του- προκάλεσαν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις και τελικά δέσμευσε την ελληνική κοινωνία σε ένα επαχθέστερο τρίτο μνημόνιο ενώ η πραγματική ανθρωπιστκή κρίση εκδηλώνεται τώρα μπροστά σε μια κυβέρνηση ανίκανη να την διαχειριστεί.
Οι πρόσφυγες που εγκλωβίζονται στη χώρα μας αναζητώντας μάταια διέξοδο προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν ανακουφίζονται με τους μελοδραματικούς βερμπαλισμούς του ΣΥΡΙΖΑ ούτε με την αντιπαραβολή του δικού μας ανθρωπισμού με τον κυνισμό άλλων εταίρων.
Ας διδαχθούμε τουλάχιστον ότι δεν πονάει περισσότερο όποιος κλαίει και φωνάζει περισσότερο ούτε έχει τις λύσεις όποιος υπόσχεται θαύματα.