Και φέτος πάλι τα ίδια. Όπως κάθε χρόνο, η επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας έδωσε αφορμή σε διάφορους ημιμαθείς για τους γνωστούς εξυπνακισμούς τους. Νομίζουν ότι την ημέρα αυτή γιορτάζουν ο Τζοχατζόπουλος και ο Παπαγεωργόπουλος ή ότι αποκαταστάθηκε ο κρατισμός και ο λαϊκισμός.
Όχι ρε ανόητοι! Στις 24 Ιουλίου δεν γιορτάζουν οι πολιτικοί που μας έφεραν ως εδώ, όπως διάβασα. Γιορτάζει η Δημοκρατία. Όπως στις 14 Ιουλίου δεν γιορτάζει ο Ροβεσπιέρος, ο Βοναπάρτης ή οι όποιες παθογένειες της Γαλλικής Δημοκρατίας. Αν δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε το ιστορικά διαχρονικό από το πρόσκαιρο, είσθε άξιοι της μοίρας σας. Οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν σε δύο κατηγορίες. Οι παλιότεροι είναι αυτοί που συνεργάσθηκαν, βολεύτηκαν, πλούτισαν ή έκαναν την πάπια με την Δικτατορία. Και είναι φυσικό να θέλουν να υποβαθμίσουν μια επέτειο που τους γεμίζει ενοχές. Οι νεότεροι είναι αμαθείς, ανιστόρητοι, ανίδεοι και χορτάτοι ως χθες νέοι, που ούτε μπορούν να διανοηθούν τι είναι δικτατορία. Νομίζουν ότι σε αυτήν θα κάθονται στο φέισμπουκ και θα γράφουν εξυπνακισμούς. Δεν τους δίδαξε κανείς τι φρίκη είναι η στέρηση της ελευθερίας, η απαγόρευση του διαλόγου, οι φυλακές, οι εξορίες, τα βασανιστήρια, το πολιτιστικό τέλμα, η πουριτανική ασφυξία στην προσωπική ζωή, η σιωπή του νεκροταφείου.
Αυτά τα ανθρωπάκια διαμορφώνουν το κλίμα που επιτρέπει να έχουν σηκώσει κεφάλι και να απειλούν οι εχθροί της Δημοκρατίας. Και πρώτα από όλα, ο αποτρόπαιος ναζισμός της Χρυσής Αυγής, που απειλεί με κατάλυση της Δημοκρατίας, με πλήρη εξολόθρευση ολόκληρων κοινωνικών ομάδων, με ολοκαυτώματα και με στρατόπεδα θανάτου. Και που είχε το θράσος, ανήμερα της επετείου, να προκαλέσει το Δημοκρατικό Πολίτευμα με την οργάνωση ρατσιστικού συσσιτίου, μόνο για Έλληνες. Ευτυχώς, η αντίδραση του Γιώργου Καμίνη και της Κυβέρνησης ήταν αποφασιστική. Στους ναζιστές δεν πρέπει να υπάρχει καμία ανοχή. Και είναι θλιβεροί αυτοί οι ψευτοφιλελεύθεροι που κόπτονται για τα δικαιώματα των Χρυσαυγιτών. Οι ναζιστές δεν έχουν κανένα δικαίωμα. Στην Ευρώπη τουλάχιστον, πουθενά. Αλλά και άλλοι απειλούν τη Δημοκρατία. Ο σταλινισμός, ο άλλος εχθρός της ελευθερίας, δυναμώνει και γίνεται απροκάλυπτος σε τμήματα της Αριστεράς. Ο λαϊκισμός είναι και ο ίδιος εχθρός της Δημοκρατίας. Αφού αποθεώνει τον τσαμπουκά μικροομάδων, περιφρονεί τους θεσμούς και την αρχή της πλειοψηφίας και της κοινοβουλευτικής δεδηλωμένης, διαχωρίζει τους Έλληνες σε προδότες και μη, καλλιεργεί εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει μεγάλη ευθύνη για την καλλιέργεια των παραπάνω. Η Δημοκρατία δεν είναι κατακτημένη μια για πάντα. Την Δημοκρατία την κατακτάμε κάθε μέρα με την εγρήγορση, την επαγρύπνηση και τον Αγώνα μας. Και με την καλλιέργεια του οικονομικού, κοινωνικού, πολιτικού, μορφωτικού και πολιτιστικού κλίματος που ευνοεί την άνθισή της. Η δεξίωση στο προεδρικό μέγαρο για την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, είχε εκφυλισθεί, σε αναίρεση του νοήματος της γιορτής. Κάθε επώνυμος της πλάκας, κάθε νεόπλουτος της αρπαχτής, κάθε ξέκωλο με πλατινέ, κάθε άσχετος με τον αντιδικτατορικό αγώνα, ακόμη και χουντικοί προσέρχονταν για να κάνουν κοσμική εμφάνιση σε στιλ πάρτι στην Μύκονο. Καλώς λοιπόν απαλλαχθήκαμε από δαύτην.
Σε μια περίοδο όμως που τόσοι κίνδυνοι απειλούν την Δημοκρατία μας, δεν πρέπει να υποβαθμίζεται η επέτειος. Ας βρεθεί ένας πιο ουσιαστικός και αξιοπρεπής τρόπος εορτασμού της, που να έχει παιδευτικό χαρακτήρα.