Το αμφιθέατρο της Εθνικής Πινακοθήκης αποδείχτηκε πολύ μικρό για να χωρέσει όλους όσους θέλανε να τιμήσουν τον Ευάγγελο Βενιζέλο ανταποδίδοντάς του την αξιοσύνη με την οποία τίμησε ο ίδιος επί 44 χρόνια μέχρι σήμερα την επιστήμη του και την πολιτική ζωή της χώρας. Προσωπικότητες που υπηρέτησαν και υπηρετούν τη χώρα από κορυφαίες πολιτειακές και πολιτικές θέσεις αλλά και αξιώματα του δικαστικού σώματος και της νομικής οικογένειας έδωσαν με την παρουσία και τις ομιλίες τους τον πανηγυρικό τόνο σε μια άρτια οργανωμένη εκδήλωση. Το ίδιο αυθόρμητη και συγκινητική ήταν η παρουσία της γενιάς των μαθητών του Βενιζέλου που γαλουχήθηκαν με τις ιδέες του και παραδειγματίστηκαν από τις πράξεις του.
Ο τίτλος του «ανταποδοτικού τόμου» που του επιδόθηκε είναι χαρακτηριστικός: «Η θεωρία της συνταγματικής πράξης». Πρόκειται για έναν τόμο διαλόγου 60 περίπου μαθητών κυρίως αλλά και «συμμαθητών» του Ευάγγελου Βενιζέλου με τις διάφορες πτυχές του πολυσχιδούς του έργου που παρ’ όλα αυτά δεν εξαντλούνται όλες. Από την άποψη αυτή, δεν πρόκειται απλά για ένα τόμο (αντ)απόδοσης τιμής αλλά για ένα εμβληματικό επιστημονικό έργο που ανοίγει νέους δρόμους στην επιστημονική ανάλυση και έρευνα των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται. Άλλωστε, και ο ίδιος ο Βενιζέλος δεν έκλεισε ποτέ τα ζητήματα με τα οποία ασχολήθηκε αλλά τα άνοιξε στον επιστημονικό διάλογο και όχι μόνο.
Μιλώντας στο τέλος της τιμητικής γι αυτόν εκδήλωσης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος συνέδεσε με τρόπο καταλυτικό την θεωρία με την συνταγματική πράξη αφού, όπως είπε, οι συνταγματικές πράξεις σφραγίζουν καθημερινά την πολιτική ζωή είτε πρόκειται για αποφάσεις διάλυσης της Βουλής ή διορισμού του Πρωθυπουργού της χώρας είτε πρόκειται για το νομοθετικό έργο και πολλά άλλα ζητήματα της κοινοβουλευτικής καθημερινότητας. Η αλήθεια είναι ότι μόνον ένας άνθρωπος που συνέδεσε αποτελεσματικά την συνταγματική του επιστημοσύνη με τα ανώτερα πολιτικά αξιώματα που του ανατέθηκαν θα μπορούσε να συνδυάσει τόσο ιδανικά τη θεωρία με τη συνταγματική πράξη. Ο πολιτικός που έχει καθορίσει τις αναθεωρήσεις του συντάγματος τις τελευταίες δεκαετίες μπορεί να τις υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο.
Αυτή ήταν άλλωστε και η κεντρική ιδέα των ομιλητών της εκδήλωσης που αναγνώρισαν την καθοριστική συμβολή του Ευάγγελου Βενιζέλου στις κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις της προηγούμενης δεκαετίας, ακόμα και όσοι βρέθηκαν σε διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις. Και πως αλλιώς θα μπορούσε να σταθεί κάποιος απέναντι στο έργο ενός πολιτικού που πήρε μέρος ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αλλά και υπουργός των πιο κρίσιμων χαρτοφυλακίων στη διάρκεια της βαθιάς κρίσης. Χάρη στον Βενιζέλο η χώρα διέφυγε την πτώχευση μετά την πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα μείωση του δημόσιου χρέους της, χάρη στον Βενιζέλο η χώρα παρέμεινε στην ευρωζώνη σε πείσμα των ξένων και εγχώριων οπαδών της εξόδου της από αυτήν.
Ο πιο βασικός λόγος που επέτρεψε στον Ευάγγελο Βενιζέλο να πετύχει τους μεγάλους εθνικούς στόχους είναι ότι δεν δίστασε ούτε στιγμή να αναλάβει το προσωπικό πολιτικό κόστος των αποφάσεων και των πράξεών του κάτι διόλου αυτονόητο για τα ελληνικά πολιτικά χρονικά. Το αποτέλεσμα της σταθερής αυτής διαχρονικής του στάσης είναι να βρίσκεται σήμερα εκτός Βουλής και μάλιστα με πρωτοβουλία του δικού του κόμματος το οποίο υπηρέτησε στις πιο δύσκολες γι αυτό συνθήκες της μεταπολιτευτικής του διαδρομής. Το πέρασμά του στη σφαίρα της «μεταπολιτικής» μπορεί να γίνει κατανοητό μόνο ως η απαλλαγή του από την πολιτική των μικροκομματικών υπολογισμών και σκοπιμοτήτων. Όπως απέδειξε περίτρανα η «ανταποδοτική» εκδήλωση προς τιμήν του ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει πολλά ακόμα να προσφέρει στον τόπο.