Αξιότιμε κύριε Σημίτη,
Η συνεχιζόμενη δυστοκία στους κόλπους του χώρου της Σοσιαλδημοκρατίας έχει προκαλέσει αστάθεια στο πολιτικό σύστημα. Το εγχείρημα της ενοποίησης του χώρου είναι εκ των ων ουκ άνευ. Η επιτυχία ή μη του νέου εγχειρήματος, έχει ως προϋπόθεση την επεξεργασία θέσεων στα θέματα παιδείας, πολιτισμού, υγείας, ανάπτυξης, ενέργειας και εξωτερικής πολιτικής. Κυρίως δε, θα πρέπει το νέο σχήμα να δηλώσει από την πρώτη στιγμή απερίφραστα ότι θα πορευτεί με βασικές αρχές- μεταξύ άλλων- (1) την απόρριψη του λαϊκισμού και του πελατειακού Κράτους, (2) τον περιορισμό του συνδικαλισμού αποκλειστικά και μόνον στην προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, της αξιοκρατίας, της παραγωγικής εργασίας και το σεβασμό του Συντάγματος και των νόμων, (3) στην άμεση αλλαγή του προσανατολισμού της εκπαίδευσης με στόχο την προώθηση της πλειονότητας των νέων στην τεχνική εκπαίδευση, αντί του συνωστισμού σχεδόν όλων στα πανεπιστήμια παρέχοντας πτυχία χωρίς αντίκρυσμα, (4) την ανάδειξη της επιχειρηματικότητας σε καινοτόμα τεχνολογικά προϊόντα, σε πρωταρχικής και εθνικής σημασίας στόχο και στη σύνδεση των ΑΕΙ με την επιχειρηματικότητα, (5) τη σταδιακή και σε βάθος χρόνου αύξηση του ποσοστού του ΑΕΠ για την έρευνα από 0,6% σε 3% και την αύξηση του ποσοστού για την Παιδεία, σύμφωνα με την επεξεργασμένη πρόταση του ΔΙΚΤΥΟΥ της Άννας Διαμαντοπούλου και (7) την προσαρμογή του Κοινωνικού Κράτους στα σημερινά δεδομένα. Κυρίως δε, να πει ευθέως στο λαό ότι δεν είναι δυνατή η επαναφορά στην προ του 2009 ευμάρεια, βασισμένης σε δανεικά, και ότι όποιος κηρύσσει το αντίθετο, ψεύδεται ασυστόλως και παραπλανά τον λαό. Ας πούμε ξεκάθαρα ότι το μέσο ποσοστό του ΑΕΠ στην Ε.Ε., που διατίθεται σε καταναλωτικά αγαθά, είναι 58% τη στιγμή που οι Έλληνες διέθεταν έως το 2010 το 70% και μαζί με τις δαπάνες του Δημοσίου το ποσοστό αυτό ανερχόταν σε 90%. Να τεκμηριώσουμε, επίσης, και να κάνουμε κατανοητό στο λαό ότι αυτό οδηγεί σε πλήρες αδιέξοδο την επιβίωση της χώρας μας.
Η νέα Κεντροαριστερά δεν μπορεί να έχει σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ του λαϊκισμού, των αντιφατικών δηλώσεων, της έλλειψης επεξεργασμένων θέσεων στο σύνολο σχεδόν των κρίσιμων θεμάτων, της στήριξης οιασδήποτε προέλευσης απεργιακής κίνησης και της παντελούς έλλειψης σεβασμού στο Σύνταγμα και τους νόμους, που η Βουλή θεσπίζει.
Έρχομαι, τέλος, στο θέμα της ηγεσίας της νέας παράταξης. Αυτός που θα αναλάβει την ηγεσία, ως ίσος μεταξύ ίσων, αλλά ηγέτης που θα συνενώσει τα σπαράγματα και θα δώσει πνοή και ελπίδα, θα πρέπει να έχει την εμπειρία, το κύρος, την αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα και τη διεθνή αναγνώριση. Νέους είδαμε πολλούς να εμπλέκονται στην πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια. Άλλοι προήλθαν από τον κομματικό σωλήνα και άλλοι επελέγησαν για να μετατραπούν σε τηλεοπτικούς αστέρες. Νέος είναι και ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, πλην όμως φορέας άκρως πεπαλαιωμένων ιδεών και αποτυχημένων πρακτικών. Οι νέοι ας θητεύσουν πρώτα δίπλα σε έμπειρους ηγέτες και αύριο ίσως αναδειχθούν σε πραγματικούς ηγέτες, αλλιώς θα αποβληθούν από την ίδια τη ζωή. Από την ηγετική ομάδα της πρωτοβουλίας δεν πρέπει να αποκλειστούν ή να λείψουν πολιτικοί, όπως εσείς, ο Τ. Γιαννίτσης, η Α. Διαμαντοπούλου, ο Γ. Φλωρίδης, ο Σ. Λυκούδης, ο Α. Παπαδόπουλος, ο Γ. Ραγκούσης, ο Η. Μόσιαλλος, αλλά και μία πλειάδα στελεχών του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ, του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, μηδέ των ηγετών τους εξαιρουμένων. Ο ηγέτης, όμως, της νέας προσπάθειας, ως ίσος μεταξύ ίσων, θα πρέπει να είναι ένας αποδεδειγμένα αποτελεσματικός, διεθνώς αναγνωρισμένος πολιτικός με τα χαρακτηριστικά, που κατ? επανάληψη έχουν περιγραφεί.
Αξιότιμε κύριε Σημίτη,
Όπως αντιλαμβάνομαι και πληροφορούμαι, ουδείς τολμά να τεθεί επικεφαλής ή όποιος τολμά δεν γίνεται αποδεκτός από τους άλλους. Εσείς θέσατε από το 1996 έναν μείζονα εθνικό στόχο (είσοδος στην ευρωζώνη) και τον πετύχατε. Η προχθεσινή ομιλία σας στο Ζάππειο Μέγαρο απέδειξε τόσο τη ζωτικότητα της σκέψης σας όσο και την σταθερότητα και εμμονή σε μία ρεαλιστική πολιτική συμπόρευσης με όλες τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, αλλά και την απέχθειά σας στον λαϊκισμό. Σας προτρέπω να αναλάβετε την πρωτοβουλία και τεθείτε επικεφαλής στην προσπάθεια ανασύνταξης του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Σε αντίθετη περίπτωση, κινδυνεύουμε να δούμε πρωθυπουργό τον Α. Τσίπρα και υπουργούς ομοιώματά του, με περγαμηνές τους αγώνες κατά των νόμων για τα πανεπιστήμια 815/1978, 2083/1992, 3549/2007, 4009/2011, αγώνες κατά της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και της Ολυμπιακής, ενάντια στην επιχειρηματικότητα, υπέρ των καταλήψεων στα σχολεία και τα ΑΕΙ, αγώνες κατά της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές, θεωρητικούς του ψεκασμού, αγράμματους εθνικιστές και νοσταλγούς του σοβιετικού κρατισμού.
Η εμπλοκή σας σε μία τέτοια πρωτοβουλία αποτελεί απαίτηση της τεράστιας πλειοψηφία των σκεπτόμενων πολιτών.
Με τιμή
Ιωακείμ Γρυσπολάκης
Καθηγητής και πρώην πρύτανης
του Πολυτεχνείου Κρήτης