Αγαπητέ Σταύρο,
Είδα στο διαδίκτυο την έκκλησή σου για συμμετοχή όλων εκείνων, που συμμετείχαν στην πρώτη συνάντηση του Ποταμιού στο Λαύριο. Δεν με αφορά, αφού δεν συμμετείχα, παρά την τιμητική για εμένα πρόσκλησή σου το καλοκαίρι του 2014 να συμμετάσχω στην Επιτροπή Διαλόγου. Με αφορά, όμως, ως πολίτη, που επί δεκαετίες έμεινα εκτός κομματικών μηχανισμών και προσπάθησα να προσφέρω με όλη μου την δύναμη στην υπηρεσία της Ανωτάτης Εκπαίδευσης. Με αφορά, διότι το Ποτάμι κινείται στο χώρο του μεταρρυθμιστικού Κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας, χώρος που μόνον ενοποιημένος και ισχυρός μπορεί να προσφέρει λύσεις σε μία κοινωνία, που χωλαίνει, βρίσκεται σε πολιτισμική κρίση και αργοπεθαίνει.
Σου έχω απευθύνει τόσο προσωπικά όσο και δημοσίως την πρόσκληση να δεχθείς το διάλογο, όχι με κομματικούς μηχανισμούς του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, κάτι που απεχθάνομαι περισσότερο ίσως και από εσένα. Να προσέλθεις σε διάλογο με όλους εμάς των Κινήσεων Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία, που επιθυμούμε να κρατήσουμε ίσες αποστάσεις, προκειμένου να φέρουμε κοντά όλες τις δυνάμεις, που επιθυμούν να αποτελέσουν τη Λυδία λίθο στο πολιτικό σκηνικό, να επεξεργαστούν λύσεις στα προβλήματα της παιδείας, της υγείας, του ασφαλιστικού και του συνταξιοδοτικού και, πρωτίστως, της ανάπτυξης με την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων στη χώρα. Να αρχίσουμε την συνεργασία με όλες τις δυνάμεις, που σήμερα συγκροτούν την Δημοκρατική Συμπαράταξη ή που βρίσκονται εκτός κομμάτων, σε τομείς, στους οποίους συμφωνούμε, όπως έπραξες στο θέμα της Παιδείας με την συμμετοχή και στήριξη εκ μέρους σου της Πανελλαδικής Πρωτοβουλίας «Παιδεία – 2015», από κοινού με την ΝΔ και την Δημοκρατική Συμπαράταξη. Και, γιατί όχι, να οδηγηθούμε από κοινού σε ένα ιδρυτικό συνέδριο του χώρου μας.
Ο αφορισμός, που διατυπώνεις στην δημόσια επιστολή σου και που συνίσταται από τη φράση «Νεωτεριστές και προοδευτικοί. Σε συνεχή σύγκρουση με τις συντηρητικές δυνάμεις της χώρας. Τη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ. Υπερασπιστές του πολίτη που δημιουργεί, προσπαθεί, υποφέρει, κόντρα στο κράτος των κομμάτων», βοηθά στην πόλωση και όχι στην συνεργασία. Συνεισφέρει στον αποπροσανατολισμό των φίλων του κόμματός σου, με το διατείνεσαι ότι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ είναι συντηρητικά κόμματα, ενώ το Ποτάμι είναι το μόνο προοδευτικό. Αποκρύπτεις (μάλλον από αμέλεια) ότι στη Βουλή πλέον υπάρχει η Δημοκρατική Συμπαράταξη, η οποία γεννήθηκε από την σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και των Κινήσεων Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία. Πολώνεις την κοινωνία με το να ισχυρίζεσαι ότι το Ποτάμι βρίσκεται σε ρήξη με το Κράτος των Κομμάτων. Τότε τι είναι το Ποτάμι; Δεν είναι κοινοβουλευτικό κόμμα, που συμμετέχει στις εκλογές και εκπροσωπείται στην Βουλή; Και μάλιστα κόμμα, που στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του συμμετέχουν πρώην βουλευτές άλλων κομμάτων και πρώην στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης επί κυβερνήσεως ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Προσωπικά δεν το θεωρώ αρνητικό, αλλά θετικό.
Αγαπητέ Σταύρο, απευθύνω την ύστατη έκκληση προς εσένα, ως ιδρυτή και αρχηγό του κόμματος «Το Ποτάμι» να ελαχιστοποιήσεις το ΕΓΩ σου και να πάρεις την πρωτοβουλία να απευθύνεις μήνυμα ενότητας προς όλους εμάς, όχι υπό την σκέπη του κόμματός σου, ούτε υπό την σκέπη του ΠΑΣΟΚ ή της ΔΗΜΑΡ. Έκκληση προς όλους για να οδεύσουμε όλοι μαζί σε ιδρυτικό συνέδριο της Παράταξης του Μεταρρυθμιστικού Κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας. Η μεγαλοσύνη και προνοητικότητα ενός ηγέτη φαίνεται μέσω των πρωτοβουλιών του και των καινοτόμων προτάσεών του για την βελτίωση της κοινωνίας.
Τέλος, ας θυμηθούμε ότι εμείς (συμπεριλαμβανομένων όλων όσοι βρίσκονται σήμερα στο χώρο μας) δεν είμαστε δογματικοί και συντηρητικοί, αλλά προοδευτικοί. Δεν είμαστε μαρξιστές, αλλά επαναστάτες, όπως τεκμηρίωνε στο γνωστό άρθρο του το 1954 ο Κορνήλιος Καστοριάδης στο περιοδικό Sosialisme ou Barbarisme.
Με εκτίμηση και προσδοκία για το κοινό μέλλον των προοδευτικών πολιτών.