Να πω καταρχάς ότι ο Γιώργος Καμίνης είναι φίλος μου, τον εκτιμώ βαθύτατα και τον έχω στηρίξει από το 2010 όταν διεκδίκησε, με επιτυχία δύο φορές, το Δήμο Αθηναίων. Που σημαίνει ότι δεν είμαι διατεθειμένος να μπω σε καμία αντιπαράθεση μαζί του. Ακριβώς, όμως, για αυτό το λόγο με ενόχλησε η προσωπική κριτική που άσκησε στον Σταύρο Θεοδωράκη για επιλογές «life style».
Αφήνοντας στην άκρη το γεγονός ότι ο Σταύρος είναι από αυτούς που τον έχει στηρίξει όσο λίγοι τα χρόνια της θητείας του, θέλω να σταθώ αποκλειστικά στην ουσία της κριτικής του.
Το Ποτάμι γεννήθηκε στα χρόνια της κρίσης, τον Φεβρουάριο του 2014. Ήταν η εποχή που ένα άλλο ποτάμι, αυτό του λαϊκισμού, παρέσερνε τους πάντες και τα πάντα. Ήταν η εποχή που ελάχιστοι ήταν αυτοί που πήγαιναν κόντρα στο χείμαρρο του εύκολου λόγου, των υποσχέσεων και των απλουστεύσεων. Κι όμως. Σε εκείνο το κλίμα επέλεξε ο Θεοδωράκης να δημιουργήσει το Ποτάμι. Και το έπραξε με βασικό σπόρο την αλήθεια, τις αλήθειες.
Σε αυτά τα περίπου 3,5 χρόνια ζωής το Ποτάμι θα πω πως είναι το μόνο κόμμα που δεν μπορεί να το κατηγορήσει κανείς ούτε για τα ελάχιστα ψήγματα λαϊκισμού.
Είναι το μοναδικό κόμμα ή κίνημα που έχει ψηφίσει όλες τις αναγκαίες -ακόμα και επώδυνες- μεταρρυθμίσεις, που έχει στηρίξει όλες τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος.
Είναι το μόνο κόμμα που έχει συγκρουστεί ευθέως με το πελατειακό σύστημα, το παρασιτικό κατεστημένο της χώρας, τον εθνολαικισμό, τις συντεχνίες, τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές, τον υπόκοσμο της δημοσιογραφίας.
Είναι κάποιοι από τους λόγους για τους οποίους ο Θεοδωράκης και το Ποτάμι ήταν συνεχώς στόχοι των ΣΥΡΙΖΑΝΕΞΕΛ και των τρολ τους, των τσιπροκαμμένων και των λαθρόβιων μέσων που τους στηρίζουν.
-Είναι το μόνο κόμμα που ξεκάθαρα στηρίζει τον διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους και υπερασπίζεται την ανάγκη δημιουργίας αποτεφρωτηρίων και χώρων λατρείας για πιστούς άλλων δογμάτων.
-Είναι το κόμμα που ψήφισε όλα τα μέτρα που υπερασπίζονται τις ανθρώπινες ελευθερίες και τα δικαιώματα ομάδων που ζουν στο περιθώριο.
-Είναι το κόμμα που τάσσεται υπέρ των έντιμων συμβιβασμών για να υπάρξουν συμφωνίες τόσο για το μακεδονικό ζήτημα όσο και για την επίλυση του Κυπριακού.
-Είναι το κόμμα που έχει μιλήσει καθαρά για τη λειτουργία του δημοσίου τομέα και ευθέως για την ανάγκη να υπάρξουν και απολύσεις στο δημόσιο των ανθρώπων που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, που προσλήφθηκαν με πλαστά πτυχία, που χρηματίζονταν κλπ κλπ.
-Είναι το κόμμα που έχει τις πιο ξεκάθαρες θέσεις για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος και την ορθολογική και αποδοτική διαχείριση του δημοσίου χρήματος.
Τίποτα από τα προαναφερθέντα δεν είναι εύκολες επιλογές.
Αντιθέτως έχουν πολύ μεγάλο πολιτικό κόστος, το οποίο ο Σταύρος Θεοδωράκης και το Ποτάμι δεν το λογάριασαν.
Φίλε Γιώργο, αυτές δεν είναι life style επιλογές.
Είναι, απολύτως και ξεκάθαρα, πολιτικές.
Με την ευχή να συναντηθούμε στον δεύτερο γύρο, ελπίζω να τις προσπαθήσουμε και να τις καταφέρουμε μαζί.

Το άρθρο δημοσιεύεται στα ΝΕΑ