Είναι βέβαιο ότι η βαθύτητα της κρίσης και οι δύσκολες ώρες που περνάει ο τόπος εξαιτίας της έχουν θέσει σε δεύτερη μοίρα τα εθνικά θέματα. Ομως, ανοιχτά εθνικά ζητήματα σε ώρες κρίσης και υποβάθμισης της διαπραγματευτικής ισχύος της χώρας, είναι δυνατό να δημιουργήσουν αστάθμητες επιπτώσεις με ακόμα πιο αρνητικές συνέπειες σε όλα τα επίπεδα. Είναι επίσης πρόδηλο ότι καταφέραμε να μπούμε στην οικονομική κρίση με όλα μας τα εθνικά θέματα σε εκκρεμότητα: Κυπριακό, Μακεδονικό, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ βρίσκονται ακόμα στον αέρα. Είχαμε πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν την ευκαιρία να τα κλείσουμε με όφελος για τη χώρα, αλλά δεν το κάναμε κινούμενοι κυρίως από μαξιμαλιστικές επιδιώξεις, που, φυσικά, δεν ευοδώθηκαν στην πράξη.

Το σχέδιο Ανάν το 2004, αν είχε εγκριθεί και από την ελληνοκυπριακή πλευρά, θα είχε οδηγήσει σήμερα σε κάθετη μείωση των τουρκικών στρατευμάτων και των Τούρκων εποίκων στο νησί, και στην απόδοση σημαντικών εδαφών που ρημάζουν. Και οι κοινοί θεσμοί θα λειτουργούσαν κάτω από την κοινοτική ομπρέλα υπέρ μιας ομαλής μετάβασης σε μια ενιαία και ειρηνική Κύπρο. Το πακέτο Πινέιρο το 1993 μας πρόσφερε στο πιάτο τη λύση της σύνθετης ονομασίας, την οποία τότε απορρίψαμε μετά βδελυγμίας στο όνομα του συνθήματος «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική», ενώ σήμερα αγκομαχάμε και σχεδόν εκλιπαρούμε για την υιοθέτηση της ίδιας λύσης. Και στις δύο περιπτώσεις συμβάλαμε στην κραταίωση και εδραίωση αλυτρωτικών αντανακλαστικών και εθνικιστικών ιδεολογημάτων που δυσκολεύουν αφάνταστα την πρόοδο οιασδήποτε διαπραγμάτευσης. Τέλος, θέλοντας ουσιαστικά να καταστήσουμε το Αιγαίο ελληνική λίμνη, με το νομιμοφανές επιχείρημα ότι όλα τα νησιά διαθέτουν υφαλοκρηπίδα και δημιουργούν συνθήκες οριοθέτησης ΑΟΖ, έχουμε εν τοις πράγμασι οδηγηθεί σε απραξία και σε παντελή αδυναμία αξιοποίησης του θαλάσσιου πλούτου μας.

Αυτή η κατρακύλα πρέπει να σταματήσει. Η τρικομματική κυβέρνηση αποτελεί ευνοϊκή συγκυρία για έντιμους και επωφελείς συμβιβασμούς σε όλα τα ζητήματα. Φυσικά, η αντιπολίτευση θα μιλήσει για εθνική μειοδοσία, ίσως και για εθνική προδοσία. Ετσι κι αλλιώς, το κάνει για πιο δευτερεύοντα θέματα όπως οι αποκρατικοποιήσεις και η αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου. Τα οφέλη όμως που θα προκύψουν για τη χώρα, την ασφάλεια και την ευημερία της θα είναι τόσο μεγάλα και ορατά, που γρήγορα οι φωνές της πατριδοκαπηλίας θα σιγήσουν και θα καταχωριστούν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Θα έχουμε το θάρρος και την αποφασιστικότητα να προχωρήσουμε αυτή τη φορά;