Στον κόσμο που ζούμε η αβεβαιότητα κυριαρχεί. Και στην περιοχή μας η κλιματική, η υγειονομική και η γεωστρατηγική κατάσταση μετατρέπει τις προκλήσεις σε απειλές και κινδύνους και πολιτικές αβεβαιότητες.
Ας δούμε μερικές από αυτές.
1. Εξωτερικές προκλήσεις. Η Λευκορωσία με τις κυρώσεις που επέβαλε η Ε.Ε. έδωσε την ευκαιρία στον Λουκασένκο να απειλήσει ακόμη και με παγκόσμιο πόλεμο, Αν, όπως είπε, δεν αρχίσουν διαπραγματεύσεις για την άρση των μέτρων και το μέλλον της χώρας του! Και προφανώς και του ίδιου.
Η Ρωσία καθώς ετοιμάζεται για εκλογές, στηρίζει ανεπιφύλακτα τον Λουκασένκο και εξουδετερώνει με κάθε τρόπο τον βασικό του αντίπαλο στο εσωτερικό, ενώ υπερασπίζεται τα συμφέροντά της όσο μπορεί. Οι κρίσεις με την Ουκρανία, Μολδαβία, και την Γεωργία που επιθυμούν να ενσωματωθούν στην Ε.Ε., η στήριξη με κάθε μέσον του καθεστώτος Ασάντ με στόχο την διαφύλαξη της Λατάκειας, την μόνη στρατιωτική της βάση στη Μεσόγειο.
Η Τουρκία του Ερντογάν. Είναι φανερό ότι δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της νεοθωμανικής πορείας της. Σε όλα τα μέτωπα στο εξωτερικό και στο εσωτερικό αντιμετωπίζει όλο και πιο έντονες αντιδράσεις. Η παραγωγική Τουρκία της φιλελεύθερης πορείας και των ισχυρών Πανεπιστημίων της πρώτης της φάσης υποκαταστάθηκε από την στρατιωτική της παρουσία σε πολλές περιοχές. Ενώ η οικονομία της, παρά το μικρό εξωτερικό χρέος υποσκάπτεται από την σημαντική έλλειψη ρευστότητας.
Θα ήταν αδόκιμο να κατατάξουμε την Μ. Βρετανία στην κατηγορία αυτή, αλλά μετά το Brexit οι σχέσεις των δυο μερών χειροτερεύουν. Τίποτε από ότι είχε σχεδιάσει για την μετά την Έξοδο εποχή δεν λειτουργεί σωστά. Για πολλές από τις αποτυχίες της- διατήρηση της υπεροχής του City στις χρηματοοικοομικές υπηρεσίες, εμπόριο με την Ε.Ε., Βορειο- Ιρλανδικό ζήτημα κ.α-., μέμφεται την Ευρώπη. Ενώ "το χρυσό" δισκοπότηρο των νέων εμπορικών σχέσεων με τις ΗΠΑ, δεν υπάρχει δεν έχει βρεθεί ακόμη.
2. Τα εσωτερικά μέτωπα. Υγειονομική κρίση. Κανείς δεν περίμενε τον χωρίς τέλος καλπασμό της χειρότερης εδώ και πολλά χρόνια κορωνο ίωσης. Στην πρώτη φάση η Ε.Ε. υπερέβαλε εαυτόν από θεσμικής άποψης. Τόσο σε ότι αφορά την ανάληψη του χρέους ως κοινότητα, όσο και την ανάθεση του συντονισμού της Υγείας στην Επιτροπή. Καθώς ο ιός εξαπλώνεται και μεταλλάσσεται, η ανάπτυξη σε πολλά κράτη δεν είναι ικανοποιητική. Το μέτωπο των λεγόμενων "τσιγγούνηδων?" θα ανασυνταχθεί με ότι σημαίνει αυτό για τους υπόλοιπους. Κρίση θεσμική. Οι χώρες που μετώπου Βίζεγκραντ και ειδικά η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Σλοβενία, έχουν φτάσει σε σημείο μη ανεκτό σε σχέση με την στάση τους στην εφαρμογή των θεμελιωδών αξιών της Ευρώπης. Πολιτικές ανατροπές. Οι εκλογές στην Γαλλία και την Γερμανία μπορεί να ανατρέψουν την κινητήρια δύναμη της Ευρώπης, τον Γαλλογερμανικό άξονα. Ταυτόχρονα ακροδεξιά κόμματα ισχυροποιούνται, αν και μέχρι στιγμής δεν κυβερνούν με αυτοδυναμία.
Ο κατάλογος είναι μεγάλος, αν συμπεριλάβουμε τα ανοιχτά μέτωπα στις διεθνείς σχέσεις. Μέση Ανατολή και Νοτιοανατολική Ασία απαιτούν δύσκολες και δαπανηρές επιλογές. Το ευτύχημα είναι ότι η νέα διοίκηση του Λευκού Οίκου σε πολλές περιπτώσεις συμπλέει με την Ευρώπη, βάζοντας τέλος στον τυχοδιωκτικό χαρακτήρα της προηγούμενης κυβέρνησης.
Όμως η Ευρώπη οφείλει να συνεχίσει τον δρόμο της αταλάντευτα και με κάθε μέσον, όσο δαπανηρό και αν είναι. Η άλλη επιλογή του οικονομικού εθνικισμού ή της διάλυσης θα την αποδυναμώσει πολιτικά, οικονομικά και αξιακά και θα οδηγήσει σε παλαιότερες εποχές, στερώντας την Ευρώπη από την ηγεμονική της θέση.
Πηγή: www.tanea.gr