Τα ανθρώπινα ράκη, οι πόρνες που διαγνώσθηκαν φορείς του AIDS, οι εικόνες των οποίων επιδείχθηκαν (!) ως τεκμήρια απόλυτης δυστυχίας, είναι το δραματικό μέρος ενός μικρού μόνο επεισοδίου που μαρτυρά την κατάρρευση του κοινωνικού ιστού μας.

Το άλλο μέρος, εξίσου δραματικό, έχει να κάνει με τις ευθύνες. Πρωτίστως, τις ευθύνες της Πολιτείας. Η πλημμελής εφαρμογή αστυνόμευσης της πορνείας, νόμιμης και παράνομης, στο Κέντρο της πρωτεύουσας, δείχνει μηχανισμούς σε διάλυση – που επιτείνονται από το έλλειμμα ενημέρωσης για τους κινδύνους και από τη γενικότερη επίδειξη αδιαφορίας του κράτους για το AIDS, ένα πρόβλημα το οποίο συνεχίζει να υφίσταται.

Ολα αυτά, βεβαίως, δεν αίρουν το θέμα της προσωπικής ευθύνης του καθενός ξεχωριστά. Είναι μια κάποια λύσις να ψάχνει κανείς εξιλαστήρια θύματα και ευθύνες – αλλά όταν δεν υπολογίζεις τις συνέπειες των πράξεών σου στο τέλος τις υφίστασαι.