Δεν το έχω κρύψει, νομίζω, ότι είναι αρκετά εκείνα που με τρομάζουν σ’ αυτήν την εκλογική αναμέτρηση. Κι αν θέλω να είμαι πιο συγκεκριμένος και να μην αοριστολογώ, εκείνο που κυρίως με τρομάζει είναι ότι έπειτα από μια εξοντωτική πενταετία δεν λέμε να ξεπεράσουμε την ανευθυνότητα που μας έφερε στη σημερινή μας κατάντια.
Κάτι που επίσης δεν έχω κρύψει είναι ότι την ανευθυνότητα την εντοπίζω κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ. Και όχι άδικα, πιστεύω. Λέει και υπόσχεται πολλά που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν είναι σε θέση να κάνει. Γι’ αυτό και με τρομάζει η προοπτική μιας «επόμενης μέρας» που κοντά στ’ άλλα θα έχει προστεθεί και η απογοήτευση από τη διάψευση ελπίδων και προσδοκιών. Αυτές που με περισσή ανευθυνότητα καλλιεργούν από τον αρχηγό μέχρι τον τελευταίο υποψήφιο οι διεκδικητές της εξουσίας.
Αλλά προχθές με τρόμαξε κι ο Βορίδης. Και δεν έχω τον παραμικρό ενδοιασμό να το δηλώσω απερίφραστα. Ακούγοντάς τον ήταν πολλές οι αναμνήσεις μου που ξύπνησαν και περισσότερες οι φιγούρες που μέσα από το βλακώδες εμφυλιοπολεμικό σάλπισμά του ζωντάνεψαν.
Δεν ξέρω πού απέβλεπε και τι προσδοκούσε. Πιθανόν να έδινε απλώς και μόνο τη μάχη της ψήφου για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του. Αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Χρησιμοποίησε μια γλώσσα ανεπίτρεπτη για δημοκρατικό πολίτη και προέβαλε επιχειρήματα που από την επομένη της μεταπολίτευσης δεν έχουν θέση στο ιδεολογικοπολιτικό οπλοστάσιό του. Κι έπειτα είναι και το αποτέλεσμα. Που μόνο το κόμμα του δεν υπηρετεί και την ευρωπαϊκή προοπτική του δεν στηρίζει.
Με τα ίδια ή παρόμοια μυαλά είχε ενεργήσει κι ο Μπαλτάκος. Να «επαναπατρίσει» επιδίωκε τα «απολωλότα πρόβατα» που είχαν αναζητήσει καταφύγιο στη στάνη του Μιχαλολιάκου. Αλλά αυτές οι διαδικασίες ούτε απλές είναι ούτε προκαθορίζονται. Οταν ανοίξεις την πόρτα, ποτέ δεν ξέρεις αν θα είναι περισσότεροι εκείνοι που θα μπουν από εκείνους που θα βγουν.
Ή, για να το θέσω πιο απλά, έτσι και δημιουργήσεις την αίσθηση πως «τι εδώ, τι εκεί;», για ένα πράγμα να είσαι σίγουρος: θα είναι περισσότεροι εκείνοι που θα διαλέξουν το αυθεντικό ακροδεξιό «εκεί» από το ιμιτασιόν «εδώ».