Δεν πέρασαν μερικά εικοσιτετράωρα από τη στιγμή που ο υπουργός Δικαιοσύνης διακήρυξε στη Βουλή στεντορεία τη φωνή ότι δεν θα ανεχθεί τάγματα εφόδου και η Χρυσή Αυγή του έβγαλε τη γλώσσα. Μεθοδευμένα και εξόχως προκλητικά.
Μπρατσωμένα μέλη της με επικεφαλής βουλευτές της έκαναν ελέγχους(!) σε αλλοδοαπούς μικροπωλητές και έσπασαν τους πάγκους όσων έκριναν ( αυτά τα μέλη σαν δικαστές και αστυνόμοι) ότι δεν είχαν χαρτιά!
Η πρόκληση είναι έξυπνα σχεδιασμένη και μεθοδευμένη. Είναι σαν να λένε στον Δένδια: «Μας βλέπεις, εμείς το κάναμε, έλα πιάσε μας, αν σου βαστάει». Ακριβώς έτσι. Και αύριο δεν αποκλείεται να το τραβήξουν κι άλλο. Για παράδειγμα, ένα «τάγμα εφόδου» της Χρυσής Αυγής, με επικεφαλής τον ίδιο τον αρχηγό της, να στηθεί στην είσοδο της Βουλής και να απαγορεύσει την είσοδο σε «ανεπιθύμητους» (στο τάγμα) βουλευτές.
Γιατί όχι; Οσο βλέπουν ότι τέτοιες ενέργειες επιβραβεύονται και δεν μπορούν εύκολα να τιμωρηθούν, τίποτα δεν αποκλείεται. Πέρα από την εκλογική επιβεβαίωση, είναι απίστευτος ο αριθμός των επιδοκιμασιών που συναντά κανείς στο Διαδίκτυο. Ακόμα και άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με αυτό το χώρο ενστερνίζονται τη βασική δικαιολογία του: «Αφού το κράτος δεν ελέγχει, ας ελέγξουμε εμείς»!
Πρόκειται, φυσικά, για καραμπινάτη παρανομία. Και μου κάνει μεγάλη εντύπωση που κανένα εισαγγελικό αυτί δεν ίδρωσε. Μπορεί ο οποιοσδήποτε να παίρνει το νόμο στα χέρια του, επικαλούμενος την αδυναμία του κράτους να επιβάλει τη νομιμότητα; Προφανώς οι αρμόδιοι εισαγγελείς, που για ψύλλου πήδημα κάνουν έρευνα και ασκούν διώξεις, εδώ δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα. Εκτός κι αν θέλουν να τα έχουν καλά και με την Χρυσή Αυγή, που προφανώς υποστηρίζει τα οικονομικά τους αιτήματα.
Δεν θα ανεχθεί την «αντιποίηση αρχής» η κυβέρνηση; Για να δούμε. Για να μην την ανεχθεί, πρέπει να είναι αποφασισμένη να τσουβαλιάσει τα παλικάρια που φαίνονται καθαρά στα τηλεοπτικά πλάνα να παριστάνουν τους ελεγκτές. Αν το κάνει, διατρέχει έναν άλλον κίνδυνο. Να τους κάνει ήρωες και να ανεβάσει κι άλλο τα ποσοστά τους.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, λοιπόν; Ακριβώς. Η ελληνική κοινωνία έχει γίνει ένας αχταρμάς. Πολύ εύκολα αποδέχεται φασιστικές πρακτικές στο όνομα της «προστασίας» της. Ο έμπορος, που χειροκροτεί την έφοδο της Χρυσής Αυγής στους αλλοδαπούς μικροπωλητές, είναι ο ίδιος που μπορεί να κλέβει τον ΦΠΑ ή να δηλώνει εισόδημα πείνας αλλά να έχει καταθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων.
Η διαχρονική ανοχή ή και υποστήριξη στην κάθε είδους παρανομία, που πολλές φορές είχε -να μην το παραβλέπουμε- και αριστερό χρώμα, οδήγησε στο σημερινό τέρας, που είναι δύσκολο να ελεγχθεί.
Όμως, στο τέλος δίλημμα δεν πρέπει να υπάρχει. Όταν το τέρας μεγαλώσει πολύ, θα είναι αργά. Στη δεκαετία του ΄30 έφαγε τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης κι έφερε τον Χίτλερ στη Γερμανία. Στη δεκαετία του ’60 έφερε τους κολονέλους στην Ελλάδα. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά.
Δικαιολογίες πάντα θα υπάρχουν. Οι Εβραίοι, ο κομμουνιστικός κίνδυνος, οι μετανάστες.
Οι δημοκρατίες είναι ανεκτικές ακόμα και με όσους τις υπονομεύουν. Αλλά όχι και μέχρι το σημείο να τους αφήνουν ανεμπόδιστους να προετοιμάζουν την κατάλυσή τους.Το κεφάλι του φιδιού πρέπει να κόβεται πριν το δηλητήριό του ποτίσει τα πάντα.