Παρακολουθώντας την τιτανομαχία του Ολυμπιακού με την Φιορεντίνα στην αρένα της Αγιασοφιάς, σκεφτόμουν μειδιώντας την προσπάθεια των κομμάτων να προετοιμάσουν επικοινωνιακά τη νίκη τους.

Ναι αυτό σκεφτόμουν μειδιώντας.

Ιδού λοιπόν θυμηθήκανε τον πήχη και τον εντάξανε στο καθημερινό μας λεξιλόγιο.

Όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι, ο πήχης είναι αρχαία μονάδα μέτρησης μήκους. Βασίζεται στην απόσταση από τον αγκώνα μέχρι την άκρη του μεσαίου δακτύλου, Για το μεσαίο δάχτυλο μιλώντας, μη πάει ο νου σας αλλού.

Από εκεί κάπου λοιπόν φτάσαμε να αποκαλούμε πήχη τη ράβδο πάνω από την οποία προσπαθούν να πηδήξουν οι αθλητές των αλμάτων .

Να τώρα που η ράβδος αυτή εντάχθηκε στον εκλογικό κύκλο.

Το μεσαίο δάχτυλο έχει εισαχθεί χρόνια τώρα … στον εκλογικό κύκλο εννοείται.

Ο καθένας λοιπόν από τους συμμετέχοντες στις εκλογές, βάζει τον πήχη του εκεί που τον βολεύει, καμία αντίρρηση δικός του είναι όπου θέλει τον βάζει.

Αν περάσει από πάνω, αυτοανακηρύσσεται νικητής.

Τα σκεφτόμουν λοιπόν όλα αυτά την ώρα που η αγωνία για την εξέλιξη του αγώνα είχε χτυπήσει κόκκινο στις εξέδρες και εκεί κάπου στο 65΄, αποφάσισα να μην αφήσω το VAR να κρίνει για μένα παρά να ορίσω εγώ τα δικά μου κριτήρια με βάση τα οποία θα αξιολογήσω τις επιδόσεις των κομμάτων.

Αυτά μέχρι το 116΄, μετά ήρθε ο θρίαμβος και οι πανηγυρισμοί.

Ανεξήγητοι οι λόγοι που οι πανηγυρίζοντες έφευγαν από την Αγιασοφιά μαζί με τις καρέκλες τους αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας, ούτε ξέρω από αυτά.

Την τελευταία φορά που με θυμάμαι να πανηγυρίζω στο μακρινό παρελθόν φώναζα «καλύτερα παπάκι παρά τον Μητσοτάκη». Στο μακρινό παρελθόν.

Δεν ξέρω αν μετά την κατάκτηση του τροπαίου έχουν κάποια σημασία πλέον αυτές οι σκέψεις αλλά ποτέ δεν ξέρεις, συνεχίζω λοιπόν.

Πεδίο ενδιαφέροντος μου τα τρία πιο ισχυρά κόμματα.

Πριν από ένα χρόνο έγιναν εθνικές εκλογές.

Στις εκλογές του Ιουλίου συμμετείχαν 5.273.699 εκλογείς.

Η ΝΔ επιλέχθηκε από 2.115.322 εκλογείς, ήτοι ποσοστό 40,11%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέχθηκε από 930.013 εκλογείς, ήτοι ποσοστό17,63%.

Το ΠΑΣΟΚ επιλέχθηκε από 617.487 εκλογείς, ήτοι ποσοστό 11,71%.

Θα επαναλάβω τους ανάλογους υπολογισμούς μετά τις ευρωεκλογές με βάση τα αποτελέσματά τους.

Όποιο κόμμα επιλεγεί από ποσοστό εκλογέων μεγαλύτερο από το ποσοστό του των εθνικών εκλογών, θα έχει νικήσει και μπορεί να πανηγυρίζει, στην αντίθετη περίπτωση θα έχει ηττηθεί και μπορεί να πανηγυρίζει επίσης.

Εκεί θέτω εγώ τον δικό μου πήχη.

Ξέρω πως έχετε πολλές ενστάσεις, πως δεν είναι έτσι, πως άλλο εθνικές εκλογές και άλλο ευρωεκλογές.

Το κατανοώ και δεν θα κουραστώ να διαφωνήσω … άλλωστε δικός σας είναι ο πήχης και μπορείτε να με αντιγράψετε και να τον βάλετε όπου θέλετε.

Παρασύρθηκα και θα το ξεχάσω.

Σύμφωνα με έγκυρες και επίκαιρες δημοσκοπήσεις, μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων θέλει περισσότερη Ευρώπη. Κοινές ευρωπαϊκές πολιτικές σε πολλά πεδία. Από κοντά ως εκ τούτου τα κόμματα του ευρωπαϊκού τόξου να υπερακοντίζουν και να μιλούν για ομοσπονδοποίηση και άλλα συμπαθή.

Μαζί τους με χίλια και ας μη ξαναπάρει πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός.

Όμως κανένας από όσους διεκδικούν την ψήφο μας δεν τολμά να πει το προφανές.

Να μας πει όλα αυτά ναι αποδίδουν περισσότερα δικαιώματα αλλά επισύρουν και περισσότερες υποχρεώσεις. Πραγματικές υποχρεώσεις όχι στα χαρτιά όπως έχουμε συνηθίσει στη βαλκάνια χώρα μας.

Να μας πει πως όλα αυτά προϋποθέτουν αντικατάσταση εθνικής κυριαρχίας από ευρωπαϊκή συγκυριαρχία.

Πόσοι αλήθεια το έχουμε κατανοήσει αυτό;

Πόσο έτοιμοι είμαστε για αυτό;

Ξέρω έναν, άλλος κανείς;