Κι όμως. Ο Α. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ παρακαλάει ουσιαστικά να τον παραπέμψουν για την NOVARTIS και ο Κ. Μητσοτάκης δεν του κάνει το χατήρι. Όλη η Ελλάδα καταλαβαίνει πως ο κ. Παπαγγελόπουλος δεν θα τολμούσε να κάνει τις δηλώσεις και τις μεθοδεύσεις για παρακρατική δράση μέσα στην Δικαιοσύνη – όπως καταγγέλλεται- για να εξοντωθούν πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, αν δεν συμφωνούσε, αν δεν είχε κλείσει» το μάτι και ο π. Πρωθυπουργός. Ωστόσο δεν τον παραπέμπουν και πολύ καλά κάνουν.Δεν είναι πολιτικά ηλίθιοι ούτε στην Ν.Δ ούτε στο ΚΙΝΑΛ. Δεν θα δώσουν οξυγόνο στον « χαμένο στα άστρα» Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Θα αποδείξουν την σκευωρία ολοκληρωτικής αντίληψης δια του πρώην Διοικητή της ΕΥΠ και αν ανοίξουν τα στόματα κάποιων εδώ είμαστε.
Πράγματι, δεν υπάρχει πιο βρώμικο, μαφιόζικο στήσιμο υπόθεσης από την παραπομπή των δέκα κορυφαίων στελεχών της Αντιπολίτευσης για το σκάνδαλο Novartis. H Κυβέρνηση Τσίπρα επεδίωκε από την μια να θάψει τις ευθύνες για το σκάνδαλο μη αγγίζοντας 10.000 περίπου γιατρούς που ενέχοντο σε χρηματισμό και διασφαλίζοντας την αύξηση των κερδών της Φαρμακευτικής Εταιρείας και από την άλλη να ενοχοποιήσει βασικούς αντιπάλους παραπέμποντας Κυβερνητικά στελέχη που συνέδεσαν το όνομά τους με την μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης και αφήνοντας έξω π.χ την κ. Ξενογιαννακοπούλου ή τον κ. Κουρουμπλή. Οι μαρτυρίες στήθηκαν, καταθέσεις προστατευμένων μαρτύρων τις διαβάζαμε πριν δοθούν στο DOCUMENTO και ο Πολάκης φώναζε να μπει κανείς στην φυλακή μήπως και γυρίσει το παιχνίδι ο ΣΥΡΙΖΑ ( Ήξεραν από τότε καλά τι έδειχναν δημοσκοπήσεις ). Αποτέλεσμα; Τραγέλαφος. Οι φάκελοι για τους 7 μπήκαν ήδη στο Αρχείο, προστατευμένοι μάρτυρες αλλάζουν τις καταθέσεις τους και οι Σαμαράς,Βενιζέλος, Λοβέρδος κατάθεσαν μηνλυσεις υπερασπιζόμενοι την υπόληψή τους, με τον κ.Αγγελή να συγκλονίζει με τις καταγγελίες του και τον κ. Παπαγγελόπουλο να οδεύει σε δύσκολους δρόμους. Πως τα φέρνει η ζωή.Οι θύτες γίνονται θύματα και οι κραυγές τους δεν μπορούν να κρύψουν την προσπάθεια ελέγχου της Δικαιοσύνης, το ποδοπάτημα των θεσμών, την παρακρατική λειτουργία, την ανηθικότητα. Τα άλλα θα φανούν και εκτιμώ ότι θα συγκλονίσουν πολλούς.
Όλα λοιπόν μπήκαν σε άλλο δρόμο και ο Α. Τσίπρας στεναχωριέται γιατί δεν του δίνουν την ευκαιρία να εμφανιστεί ως διωκόμενος, αν και το ήθελε πολύ, πάρα πολύ. Θα μπορούσε άλλωστε να μιμηθεί και τον Α. Παπανδρέου.Γιατί το ήθελε ; Γιατί βρίσκεται στο πουθενά όπως έδειξαν και οι εμφανίσεις του στην Δ.Ε.Θ. Ατονικός, δίχως προτάσεις και αφήγημα, ζαλισμένος από τις τρεις αλλεπάλληλες και μεγάλης έκτασης ήττες, πικραμένος, αρνούμενος να δεχτεί ότι έχασε και με πονοκέφαλο για το αν και πως θα προχωρήσει το εγχείρημα της επανίδρυσης του ΣΥΡΙΖΑ που ήδη αποσυσπειρώνεται. Γνωρίζει πολύ καλά, ότι από την μία πλευρά υπάρχει μία Κυβέρνηση που δείχνει να προχωρά με σχέδιο και κοινωνική αποδοχή και από την άλλη μια Αξιωματική Αντιπολίτευση που ψάχνει τον βηματισμό της, αδύναμη και χάνει έδαφος. Οι φωνές για την άρση της βουλευτικής ασυλίας του Πολάκη ή την αντικατάσταση της κ Θάνου, το επιχείρημα ότι η νέα Κυβέρνηση κάνει ότι κάνει γιατί τα βρήκε έτοιμα δεν πείθει ούτε τους οπαδούς του γιατί αναρωτιούνται γιατί δεν προώθησε μέτρα σαν της νέας Κυβέρνησης αν είναι έτσι. Οι φωνές για την κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου ή τις Επιχειρήσεις της ΕΛΑΣ πέφτουν στο κενό, αφού ακόμα και ένα ποσοστό πάνω από το 50% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν με τις Κυβερνητικές πρωτοβουλίες.
Σαν να μην έφτανε αυτό, γελοιοποιείται από διάφορα σχήματα που φαντασιώνεται και δεν ντρέπεται να τα προβάλει. Ας πάρουμε το παράδειγμα των πλεονασμάτων. Ο Πρωθυπουργός που κατάγγελλε τα πλεονάσματα για να λιώσει την μεσαία τάξη με υπερπλεονάσματα κατάγγελνε τον Κ. Μητσοτάκη γιατί δεν έχει θέσει ακόμα ζήτημα των πλεονασμάτων που ο ίδιος ψήφισε, για να « ανακαλύψει» οτι είχε κάνει Συμφωνία για την μείωση των πλεονασμάτων! Χρειάζεται άραγε κάποιο σχόλιο για αυτή την γελοιότητα; Υπάρχουν όμως κι άλλα. Ανακάλυψε πρωτοποριακά ότι για να έρθει η Αναπτυξη πρέπει πρώτα να αυξηθούν οι μισθοί, εύρημα που οδήγησαν χιλιάδες Οικονομολόγους παγκόσμια στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. « Ανακάλυψε» ότι γίνονται επενδύσεις με δανειοδοτήσεις και μάλιστα θεωρεί κάτι τέτοιο αντιλαϊκό!
Τι να πρωτοπεί κάποιος. Το σίγουρο είναι ότι ο Α. Τσίπρας βρίσκεταI σε μια εναγώνια προσπάθεια να βρει ένα νέο λαϊκίστικο αφήγημα, αλλά δεν μπορεί, δεν βρίσκει περιθώρια. Όχι δεν βρίσκει, αλλά και διαψεύδεται για όλα όσα κινδυνολογικά έλεγε προεκλογικά για αυτούς που έρχονται για να ρουφήξουν το αίμα των εργαζομένων, να απολύσουν και να « μαστιγώσουν» και αυτοί οι « επικίνδυνοι» μειώνουν ΕΝΦΙΑ, φόρους, επιταχύνουν την απόδοση των συντάξεων κ.ά
Δύσκολη περίοδος για τον δήθεν χαρισματικό. Ίσως μια παραπομπή του να τον έσωζε, να του έδινε μια μπαλιά. Όμως ο Κ. Μητσοτάκης είναι πολύ σκληρός, δεν του κάνει το χατήρι, καταδικάζοντάς τον να πορεύεται στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Δύσκολη καιροί για λαϊκισμό στην Ελλάδα.