Ανασυγκρότηση

Δημήτρης Καλουδιώτης 15 Δεκ 2012

Θα ήταν περίεργο  να ισχυριστώ ότι δεν με ενδιαφέρει η σχετική συζήτηση για την  ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς ή όπως θα ονόμαζε κανείς το χώρο της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας. Αν και η διαίσθησή μου έλεγε ότι ετούτη την περίοδο δεν ήταν στις προτεραιότητες των πολιτών η ανασυγκρότηση του χώρου. ¨Όμως όπως όλοι ελπίζαμε, η χώρα φαίνεται να ανασαίνει. Μπορούν δηλαδή να υπάρξουν εξελίξεις. Μάλιστα η ευτυχής κατάληξη της έσχατης μεγάλης χρηματοδότησης και το ισχυρό  ευρωπαϊκό μήνυμα στήριξης της χώρας, παρά τις αντιφάσεις του, μπορεί να τις επιταχύνει.

.

Το διάλογο για την πολιτική επανέκφραση του χώρου και σε νέα δεδομένα πρέπει και οφείλουμε να τον ξεκινήσουμε παρά τις δυσκολίες της συγκυρίας. Συζητώντας  τα πολλά ανοικτά ζητήματα που έθεσε η κρίση , οι γενικότερες ευρωπαϊκές και διεθνείς ανακατατάξεις και η εξελίξεις στον σοσιαλδημοκρατικό χώρο.  Γιατί αυτό που κυρίως γίνεται ως τώρα είναι η συνεννόηση για τους οργανωτικούς όρους διεξαγωγής του διαλόγου κι όχι για το περιεχόμενό του.  Και ευτυχώς με την τελευταία συνάντηση στην «Τεχνόπολη» φαίνεται πως το ζήτημα της διαδικασίας λύθηκε με τον πιο απλό και ως εκ τούτου ανώδυνο τρόπο με την συμφωνία δηλαδή  για την δημιουργία του περίφημου φόρουμ διαλόγου.

.

Υπάρχει ένα  ζήτημα με τα δύο κόμματα που κατά κάποιο τρόπο καλύπτουν σήμερα  το χώρο της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Στον υπό συζήτηση χώρο εκτός του πλήθους των ανένταχτων μικρών ομαδοποιήσεων (στελεχών) υπάρχουν και δύο συγκροτημένα κόμματα: Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ.

.

.

Το  ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε το κύριο κόμμα της μεταπολίτευσης για το καλό και το κακό. Ήδη στο τέλος αυτής της  ιστορικής περιόδου εν μέσω κρίσης οδηγείται σε πιθανή αποσύνθεση.

.

Η ιδεολογική ασάφεια που χαρακτήριζε το ΠΑΣΟΚ , η ιδρυτική του αντιευρωπαϊκή και λαϊκίστικη προσέγγιση, η μακρά κυβερνητική του διαδρομή και η συνακόλουθη φθορά, η εξουθένωση της εκσυγχρονιστικής του πτέρυγας, η αποτυχία διαχείρισης της τελευταίας διετίας και η ευκολία με την οποία κυριάρχησε στην ελληνική κοινωνία αλλά και η ευκολία ανάδειξης των ηγετικών στελεχών του, όσα δεν αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν, προσδιορίζει μεταξύ άλλων και τις τωρινές διαδικασίες αποσύνθεσης του. Είναι χαρακτηριστικές οι αντιδράσεις ηγετικών και όχι μόνο  στελεχών του που δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η ανασύνθεση δεν θα είναι, όπως παλιά, μια εύκολη υπόθεση και οι ίδιοι, βαρυνόμενοι ή όχι, δεν μπορεί να είναι εσαεί στο προσκήνιο. Πολλοί μάλιστα «κορυφαίοι» μέσα και γύρω από το ΠΑΣΟΚ με τις σπασμωδικές τους ενέργειες δημιουργούν προβλήματα αντί να θέτουν προβληματισμούς…

.

.

Η Δημοκρατική Αριστερά έχει άλλα πλεονεκτήματα και άλλες δουλείες. Τα πλεονεκτήματά  της συνδέονται με το γεγονός ότι η  ευρωπαϊκή της ταυτότητα είναι πιο συγκροτημένη κι αυτό τις δίνει κάποιο προβάδισμα στην αιτούμενη επιτέλους συγκρότηση μιας ευρωπαϊκής , χωρίς αστερίσκους, σοσιαλδημοκρατικής αφήγησης και στην Ελλάδα.  Η ΔΗΜΑΡ   δεν βαρύνεται με ευθύνες διαχείρισης μιας ολόκληρης  περιόδου στην οποία εκτός των άλλων η διαφθορά έφτασε στο κατακόρυφο.

.

Αλλά και η ΔΗΜΑΡ έχει  τα μειονεκτήματα «ιδρυματισμού» που κληρονόμησε από την  μακρά πορεία των στελεχών της στην παραδοσιακή (πρώην κομμουνιστική) Αριστερά, την έλλειψη διαχειριστικής και κυβερνητικής κουλτούρας, τον εύκολο καταγγελτικό λόγο που μερικοί εξακολουθούν να ασκούν.. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός της εμμονής πολλών στελεχών της σε ξεπερασμένες κρατιστικές αντιλήψεις και η συνακόλουθη  ευκολία χαρακτηρισμού μιας ολόκληρης περιόδου, ιδιαίτερα στη χώρα μας, ως νεοφιλελεύθερης.

.

Πάντως η ΔΗΜΑΡ δεν αντιμετωπίζει προβλήματα αποσύνθεσης. Το γεγονός αυτό διαφοροποιεί τα δύο κόμματα. Η ΔΗΜΑΡ έχει την ευκαιρία και την ευθύνη ανάληψης  περισσότερων πρωτοβουλιών ανοίγματος του χώρου  στα μεγάλα ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα.

.

Βέβαια ο διάλογος δεν μπορεί να διεξαχθεί εν κενώ. Θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από την προσπάθεια  ανόρθωσης που γίνεται στη χώρα. Σ αυτή την προσπάθεια  που συμβαδίζει  με την στήριξη, αλλά δεν ταυτίζεται,  της συμμαχικής κυβέρνησης, μπορούν πιο καθαρά να αναδειχθούν οι νέοι προσανατολισμοί του χώρου. Και μάλιστα με πρόταξη των  επίμαχων ζητημάτων που μας έφεραν  ως εδώ. Όπως π.χ. γύρω από το μέγα ζητούμενο, την οικονομική ανασυγκρότηση, μπορούν   να καταστούν για πρώτη φορά έμπρακτα  δεδομένα του πολιτικού μας βίου  χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις η ανέφελη λειτουργία της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας, του συμπαρομαρτούντος κράτους δικαίου και της απορρέουσας νομιμότητας , η αναζωογόνηση των θεσμών.

.

Μέσα από τα μεγάλα ζητήματα που θέτει η συγκυρία μπορούν να αποτυπωθούν στην πράξη και χωρίς να παραβλέπεται η ανάγκη  δημοκρατικής συνεννόησης οι διαφορές τόσο με την συντηρητική παράταξη όσο και με τον ανεύθυνο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών ακραίων παρακολουθημάτων του.(τύπου Καμένου)  που οδηγούν τη χώρα στην απόγνωση.

.

ΥΓ1. Ένα από τα εργαλεία άσκησης πολιτικής στη μεταπολίτευση υπήρξαν οι δημοσκοπήσεις. Έχω την εντύπωση ότι κι αυτές υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης. Μοιάζουν πλέον περισσότερο σαν αυτοεκπληρούμενες προφητείες απόγνωσης. Μπορείς να τις αγνοείς ;…