1.Η κυβέρνηση πιεσμένη διαρκώς από την δυναστευση της πανδημίας εχει καταφέρει να ανταποκριθεί  συμβατικά αλλα σχετικά ικανοποιητικά στον ευρωπαϊκό κοινο δρόμο με κάποιες παράπλευρες διαχειριστικές ήττες (πυρκαγιές, Αποστολάκης) και απρόσμενες νίκες (άνοδος τουρισμού και βιομηχανικής παραγωγής).Στο μέσο της θητείας της ωστόσο υπάρχει ένα συνολικό αίτημα επανέναρξης  μιας προσπάθειας αντιμετώπισης και ανάταξης στα χρονίζοντα μεταμνημονιακα τεράστια ελλείματα και στρεβλώσεις.  Αυτό θα σήμαινε  ένα νέο -πολεμικο- υπουργικό σχήμα  για προώθηση αλλαγών  σε μείζονα θέματα που εκκρεμούν και πραγματικές τομές απεμπλοκής της χώρας από την στασιμότητα 

2.Δυστυχώς όμως  η διεκδικηση άλλου ορίζοντα ,που να συμπεριλαμβάνει το σύνολο μιας κοινωνίας σε κίνηση, που ασφυκτια  για τέτοιες μείζονες αλλαγές δεν φαίνεται να είναι στις προθέσεις της  κυβέρνησης . .Η κεντρική κυβέρνηση γίνεται όλο και πιο συγκεντρωτική με πρόσχημα την αποτελεσματικότητα ,το Μάξιμου επικυριαρχεί προσπαθώντας να ελέγξει τα πάντα, τα υπουργεία ασφυκτιούν χωρίς πρόγραμμα και επιχειρησιακά σχέδια σε εξέλιξη, το δεύτερο μισό της κυβερνητικής θητείας ξεκινά με ένα ανασχηματισμό χωρίς σχηματισμό μάχης, χωρίς στρατό  στόχους προτεραιότητες και αποστολή ,για το επόμενο δίχρονο .Οι δημοσκοπήσεις ,το τρέχον των καθημερινών εντυπώσεων και η λαϊκή δεξιά που δεν ακολουθεί την φιλελεύθερη κεντροδεξιά είναι μελήματα μιας διαχείρισης πυροσβεστικής χωρίς εντυπωμα μιας πιο στέρεας απάντησης στην εποχή

Το «επιτελικό κράτος «πέρα από το φαντασιακό διαφόρων πανεπιστημιακών , δεν επιτελεί αλλαγές  και μεταβολές, δεν δρομολογεί μεταρρυθμίσεις και ρήξεις ,επιλέγει έναν ορυμαγδό μικροδιευθετησεων μικροεκσυγχρονισμων, μικροπροσαρμογων. Απέναντι σε κάποιες μείζονες ,έστω συντηρητικής λογικής και σταδιακής εξέλιξης προοπτικές και σημαίνουσες παρεμβάσεις ,επιλέγεται παλι η διεκπεραίωση, η διαχείριση του τρέχοντος ,οι μακρόσυρτες μετατροπές που προκύπτουν από αυτοματισμούς των υπηρεσιών και της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Στην καλύτερη περίπτωση επιταχύνονται οι συντάξεις ισορροπούν οι τιμές (…) ,υπάρχει επάρκεια εμβολίων και Μεθ, ανακάμπτει σταδιακά η μεταποίηση και κινούνται άτολμα κάποιες επενδύσεις, αλλα μέχρις εκεί/

3..Η «συνήθης» συριζαικη αντιπολίτευση αντιλαμβάνεται τον εαυτό της όχι ως μηχανισμό ελέγχου η προβολής του εναλλακτικού αλλα , παρακώλυσης του τρέχοντος και κυρίως φθοράς της κυβέρνησης .Οι σύγχρονες κομματικές τελετουργίες ,σκηνικά συμμετοχής της βάσης ,που ελέω πανδημίας  έχουν επιτυχώς αμβλυνθεί, ούτε συλλέγουν ούτε επεξεργάζονται κάποιες κοινές -καινοτόμες -πάντως καθαρά πολιτικές απόψεις. Οι ηγεσίες οι επικοινωνιολόγοι  και οι εμπειρογνώμονες παντός καιρού αναλαμβάνουν την εκάστοτε μετρολογία και το περιτύλιγμα  για πάσα νόσο, ανταγωνιζόμενες στα προφανή αβλαβή επιφαινόμενα με τα ΜΜΕ .Αντίστοιχα ένας κατευθυνόμενος παραμορφωτικός μύλος του διαδικτύου αναλαμβάνει τον εντυπωσιασμό οπαδών και την θυμική στάση σε όλα τα θέματα ,κάνοντας την πόλωση κυρίαρχη συνιστώσα της νέας αντι-πολιτικής, με τεράστιο έλλειμμα ορθολογισμού ,συγκλίσεων και αναγκαίων εθνικών συναινέσεων.

Αμφότεροι κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ,φαίνονται  ουσιαστικά ευχαριστημένοι γιατί δεν λογοδοτούν και δεν ελέγχονται πάνω σε πολιτικές αλλα σε οπαδικες μιντιακες εντυπώσεις Η δομή ισχύος  δεν αμφισβητείται ,το τρέχον μονοσήμαντο μίγμα  από τις κομματικές ελίτ και τον περίγυρο τους ,τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες τους  προσοδουχους τους κληρονόμους και τις ιδιοτελείς συντεχνίες  επικυριαρχεί. Ένα αντιμεταρρυθμιστικό μέτωπο αδράνειας και αποδοχής , σε αναντιστοιχία με μια κοινωνία που κινείται ,αγωνιά και ελπίζει σε διάχυση ευκαιριών και δυνατοτήτων προς τα κάτω, σε μια νέα πορεία που θα συμπεριλάβει τους πολλούς,τους αλλους

4.Ωστόσο ένα αναδυόμενο διαρκώς νέο δυναμικό εξακολουθεί να αναζητά εναλλακτικό προταγμα ,συνεχίζει να εκφράζεται και να δοκιμάζεται καθημερινά σε άπειρους μικρόκοσμους  καινοτόμων επιχειρήσεων, υπηρεσιών, σχολείων ,νοσοκομείων, τοπικής αυτοδιοίκησης , προσδοκώντας τομές . Τομές σε οικονομία για μετασχηματισμό και συγχωνεύσεις των Μμε σε εξωστρεφείς ανταγωνιστικές και μεγαλύτερες μονάδες,  μαζί με έργα υποδομής (κόμβοι, μεταφορές ,κλπ) και κυρίως χρηματοδότηση προς την πραγματική παραγωγή πέρα από τα τράπεζες και τον χρηματοπιστωτισμο. Τομές στην παιδεία με αγκάλιασμα των επιχειρήσεων και αξιοποίηση των νέων ανθρώπων σε χειροπιαστές αυριανές δουλειές .Τομές στην υγεία με αποτροπή του νοσοκεντρισμου, με ταχεία οργάνωση της πρωτοβάθμιας και της πρόληψης και σύγχρονη διοίκηση νοσοκομείων. Τομές στην τοπική αυτοδιοίκηση με ταχεία αποσυγκεντρωση της γενικής κυβέρνησης , μετακύλιση πόρων και αρμοδιοτήτων στην περιφέρεια  και  δυναμική ανταπόκριση της δημ διοίκησης στην εθνική προσπάθεια  .Και ακόμα στα εργασιακά, το ασφαλιστικό, την γενίκευση της ψηφιοποίησης την  μετάβαση στην πράσινη ανάπτυξη κ.α. Τομές.

Μέχρι τότε θα πάμε έτσι. Μέχρι να εκφρασθεί ρητά και κυρίως πειστικά , μια εναλλακτική πρόταση με διάθεση ρήξης με τα πραγματικά δεσμά του παρελθόντος ,τις στρεβλώσεις και τις παθογένειες. Με ένα μεγάλο χάσμα προσδοκιών για γενναίες αλλαγές και με πολλές νησίδες ασφάλειας αυτών που αντιστέκονται στην τρέχουσα διεκπεραίωση, δουλεύοντας συστηματικά και ελπίζοντας σε μια μελλοντική συνεγερση, σε μια άλλη πορεία . Για τώρα η μόνη ίσως πραγματική  συνεγερση   είναι η σημερινή χαρμολύπη ,αυτό το απέραντο πλήθος που πενθεί ενωμένο για τον Μίκη ,αυτό το εθνικό φαινόμενο συνεχούς  αντίστασης και παθιασμένου αγωνα. Η ιστορία μας, η ιστορία της Μεταπολίτευσης ,η ιστορία μιας διαρκούς νεότητας. Είμαστε όλοι εδώ