Εχουμε όλοι εμπεδώσει την ανάγκη να είμαστε αισιόδοξοι. Ακόμη και αν δεν είμαστε, επειδή «η αισιοδοξία φτιάχνει το κλίμα και η ανάπτυξη είναι θέμα… κλίματος». Και για τους πιο δύσπιστους, υπάρχει και η … άνοδος του Τουρισμού, τον… Μάιο. Μάλιστα, αλλά οι αφελείς ανάμεσά μας επιμένουν. Οχι οι του ΣΥΡΙΖΑ που προσεύχονται για την αποτυχία, αλλά εμείς που θέλουμε να πιστέψουμε ότι κάτι καλό αρχίζει να αχνοφαίνεται. Εμείς που γράφαμε πριν από έναν χρόνο ότι για τη σωτηρία μέσα από την ανάπτυξη χρειάζεται να θεραπεύσουμε τις επτά πληγές που έριξαν την κοινωνία στον γκρεμό. Ας δούμε τι έχει αλλάξει προς το καλύτερο τον τελευταίο χρόνο, με τη νέα κυβέρνηση.
Η δυσλειτουργική δημοκρατία. Ακραία κόμματα δημιουργούν δικό τους… δίκαιο, με διείσδυση στην Αστυνομία, στο κοινό έγκλημα και στις τάξεις των «απελπισμένων».
Θεσμοί: Πολιτικό Σύστημα, η Βουλή, ο Συνδικαλισμός, η Αστυνομία, τα Δικαστήρια, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Δημόσια Διοίκηση, όλα στο χαμηλότερο σημείο κοινωνικής αποδοχής και αξιοπιστίας.
Δικαιοσύνη: Φοροφυγάδες δεν διώκονται, επίορκοι δεν καταδικάζονται. Η αρνησιδικία υπονομεύει και την οικονομία.
Κοινωνική δικαιοσύνη: Η καθιέρωση μόνιμου και προοδευτικού φορολογικού συστήματος και η εφαρμογή δίκαιων εισπρακτικών κανόνων είναι ακόμη ζητούμενο.
Κοινωνικό Κράτος και Κοινωνική Συνοχή: Η ασφαλιστική εξάρτηση από την απασχόληση, έφερε στρατιές ανασφάλιστων, το ΕΣΥ καταρρέει και οι συντάξεις εξαερώνονται.
Παιδεία: Η δημόσια Εκπαίδευση και, ιδίως, το Πανεπιστήμιο συνεχίζουν να απαξιώνονται.
Το Ηθικό οικονομικό υπόδειγμα: Καινοτομία, επένδυση, παραγωγή, εξαγωγές και δουλειές, απαιτούν θεσμικό περιβάλλον θετικό στην επιχειρηματικότητα και στον επιχειρηματία.
Τίποτε από όλα αυτά δεν βελτίωσε η τρικομματική κυβέρνηση. Αντίθετα, επελαύνουν το κομματικό κράτος, η αναξιοκρατία και η αδιαφάνεια. Η ελληνική οικονομία απειλείται είτε με ένα Μαρξιστικό «πείραμα» είτε με επιστροφή στην εθνικιστική παλαιοδεξιά. Ακόμη περιμένουμε μία φιλελεύθερη πνοή σε συνεργασία με μία σύγχρονη Κεντροαριστερά, με κοινό τόπο το συμφέρον της χώρας και στόχους την παραγωγή πρώτα και τη δίκαιη κατανομή μετά. Σε λίγο, όμως, η σημερινή κρατικιστική παλαιομοδίτικη Ελλάδα θα βρεθεί πάλι σε αδιέξοδο, ακόμη και αν ο Τουρισμός… διπλασιαστεί.