Ανάπτυξη ακούμε και ανάπτυξη δεν βλέπουμε στον ορίζοντα. Αποφάσεις και αναπτυξιακά μέτρα εξαγγέλλονται σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση και όμως η ύφεση το 2012 θα είναι ακόμη μεγαλύτερη και προβλέπεται να προσθέσει ένα ακόμη 7% στη μείωση του ΑΕΠ, με τη συνολική μείωση της τελευταίας πενταετίας να φτάνει στο 20%. Χάθηκε δηλαδή το ένα πέμπτο του ετήσια παραγόμενου εισοδήματος με αλληλένδετη συνέπεια την ανεργία που σκαρφάλωσε στο 22,5%.

.

Αυτό είναι το πρώτο και κύριο πρόβλημα της χώρας που θα έπρεπε να κυριαρχεί στο δημόσιο διάλογο, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στα πολιτικά κόμματα και κυρίως στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες και σχεδιασμούς. Γιατί αυτό ταλαιπωρεί και προβληματίζει την ελληνική κοινωνία. Η δε κοινή γνώμη, αυτό θεωρεί ως προτεραιότητα της νέας κυβέρνησης, σύμφωνα με όλες τις έρευνες. Και όχι βέβαια τα ψευδοδιλλήματα τύπου «πρώτα επαναδιαπραγμάτευση ή πρώτα εφαρμογή του μνημονίου» ή οι ευχάριστες αλλά ανέφικτες υποσχέσεις και οι εύκολες «λύσεις»-κατάλοιπα της εποχής της οικονομίας των δανεικών που μας έφερε ως εδώ.

.

Όπως λέει και η προχθεσινή ανακοίνωση των 6 κινήσεων πολιτών («Κοινωνικός Σύνδεσμος», «Μπροστά», «Νέοι Μεταρρυθμιστές», «Π80», «Πολιτεία 2012» και «Πρωτοβουλία Β»), «η κυβέρνηση θα πρέπει να αφήσει πίσω της στοιχεία λαϊκισμού, και πρακτικές του «φτωχού συγγενή και επαίτη» για τη διεκδίκηση νέων διευκολύνσεων από την ΕΕ, πριν αποκαταστήσει έμπρακτα την αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό. Οφείλει να εξαγγείλει άμεσα ένα σχέδιο αντιμετώπισης του μεγάλου διαρθρωτικού προβλήματος στο κράτος και στο αναπτυξιακό μας μοντέλο. Να απευθυνθεί στις δημιουργικές δυνάμεις για μια εθνική συνεννόηση σε ένα Σχέδιο Ανάπτυξης με χρονικό ορίζοντα το 2020».

.

Δεν αρκούν βέβαια οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες και αποφάσεις για την αναστροφή της υφεσιακής πορείας. Χρειάζεται να θεμελιωθεί μια μεγάλη αναπτυξιακή συμμαχία του κράτους, της αυτοδιοίκησης, των επενδυτών/επιχειρηματιών και των εργαζομένων με τη συμμετοχή των φορέων της εκπαίδευσης, της έρευνας και της τεχνολογίας και με στόχους:

.

.
• τη δημιουργία θετικού επενδυτικού κλίματος και ενός σύγχρονου επιχειρηματικού περιβάλλοντος με κανόνες εποπτείας και ελέγχου και ανταποδοτικά οφέλη για όλους

.

• την επιτάχυνση των μικρών και μεγάλων έργων του δημόσιου τομέα, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, περικοπές του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και αντιπαραγωγική κατασπατάληση εθνικών και κοινοτικών  πόρων

.

• τον προσανατολισμό όσων δημόσιων πόρων επιδοτούν δημόσιες και ιδιωτικές δραστηριότητες, έτσι ώστε να διαμορφωθεί ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο στηριγμένο στην παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών με στοχευμένες πολιτικές παραγωγικής ανασυγκρότησης.

.

• την αναζήτηση νέων πηγών χρηματοδότησης, όπως είναι οι νέοι πόροι της ΕΕ για ανάπτυξη, οι συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, οι ξένες επενδύσεις και οι αποκρατικοποιήσεις.

.

.

Η εγκαθίδρυση μιας τέτοιας συμμαχίας και μιας κουλτούρας δημιουργίας και καινοτομίας σε όλη χώρα  χρειάζεται σχέδιο, μηχανισμούς εφαρμογής του και κατάλληλους ανθρώπους.

.

Τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού έκαναν την ιστορική υπέρβαση για μια νέα συνεργατική μορφή διακυβέρνησης που ανοίγει νέους δρόμους, δημιουργεί ελπίδες και εξασφαλίζει θετική αποδοχή των πολιτών, μεγαλύτερη των εκλογικών τους ποσοστών. Θα κριθούν όμως κυρίως από τα αποτελέσματα που θα φέρουν στα προβλήματα της ανάπτυξης και της απασχόλησης.

.

Και χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει.

.