Ο Απρίλης που μπήκε σήμερα μας βρίσκει σε υποχρεωτική καραντίνα, την έσχατη - μέχρι τη στιγμή αυτή - άμυνά μας απέναντι σε έναν επικίνδυνο, άγνωστο και αόρατο εχθρό. Μια καραντίνα που δοκιμάζει τις ανθρώπινες αντοχές των πολιτών αλλά και τις συλλογικές αντοχές της κοινωνίας. Που αποκαλύπτει, ακόμα και την κρίσιμη αυτή στιγμή, στη βαθιά διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις δυνάμεις της ευθύνης και τις δυνάμεις του λαϊκισμού.

Η φονική πανδημία δεν προσφέρεται ούτε για μικροκομματικές σκοπιμότητες και επικοινωνιακά κόλπα, ούτε για ξεκαθάρισμα πολιτικών και άλλων λογαριασμών. Η αντιμετώπισή της απαιτεί από όλους να επιδείξουν συναινετική διάθεση και πνεύμα συνεργασίας, προσφοράς και αλληλεγγύης.

Από την άποψη αυτή η γεμάτη αυτοθυσία ακούραστη δουλειά του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, των δυνάμεων της πολιτικής προστασίας και όλων όσων εξασφαλίζουν την στοιχειώδη λειτουργία του κράτους και της αγοράς στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα. Το ίδιο και οι προσφορές μεγάλων δωρητών αλλά και οι συγκινητικές προσφορές αλληλεγγύης από κοινωνικές ομάδες εργαζομένων και απλούς πολίτες. Δίνουν, όλοι μαζί, τις ανάσες που χρειάζεται η χώρα για να μπορέσει να σταθεί όρθια και να κερδίσει τη μάχη.