Παρά το πανεθνικό τρολάρισμα που υπέστη, ο Φώτης Κουβέλης δεν είναι το μεγάλο πρόβλημα του κυβερνητικού ανασχηματισμού. Η υπουργοποίησή του άλλωστε, δεν ήταν παρά η φυσιολογική κατάληξη μιας πορείας που διαγράφηκε από τη στιγμή της πραξικοπηματικής απόφασης για αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και δεν αφορά παρά τον ίδιο, ίσως και όσους τον ακολούθησαν στην αυταπάτη – και αυτοδιάψευση – της δήθεν «κυβερνώσας αριστεράς».

Το μεγάλο πρόβλημα του ανασχηματισμού είναι ότι σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για τη χώρα και τα μεγάλα εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, ο πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να βρει λύσεις πρόθυμες και ικανές να ανταποκριθούν στις ανάγκες της συγκυρίας. Ούτε και τόλμησε να σπάσει τα αποστήματα σε κομβικά υπουργεία, προτιμώντας να μην προσθέσει νέους εσωκομματικούς μπελάδες στο κεφάλι του.

Όλα αυτά βέβαια δεν απασχολούν τους πολίτες της χώρας. Αυτό που τους απασχολεί είναι ότι, όπως φάνηκε κι από τον ανασχηματισμό, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν αποφασίσει να οδηγήσουν τη χώρα σε μια εμφυλιοπολεμική προεκλογική περίοδο όπου η σκανδαλολογία και ο λαϊκισμός θα υποκαταστήσουν την πολιτική αντιπαράθεση για το μέλλον της χώρας.

Η χθεσινή κυβερνητική αναπαλαίωση δεν ανταποκρίνεται παρά στο σχέδιο για την αναπαλαίωση της πολιτικής ζωής.