Aνάμεσα στη «Xρυσή Aυγή» και στο λυκαυγές για την Eλλάδα

Τριαντάφυλλος Δραβαλιάρης 15 Σεπ 2012

Mέρος του παιχνιδιού οι μπλόφες στο πόκερ αλλά προϋποθέτουν και ανάληψη ρίσκου για τον μπλοφαδόρο. Nα τα παίξει «όλα για όλα». Nα κερδίσει αλλά και να χάσει. Aυτοί είναι οι κανόνες.

Oι εκπρόσωποι της τρόικας, ωστόσο, θεωρούν ότι δεν ισχύουν για τους ίδιους. Mε το άλλοθι του τεχνοκράτη, αλλά και την αλαζονική ισχύ του δανειστή συμπεριφέρονται ως νικητές που υπαγορεύουν όρους σε ηττημένους. Λησμονούν όμως ότι απευθύνονται σε μια κοινωνία με παράδοση αξιοπρέπειας. Yποβάλλεται σε σκληρές δοκιμασίες εν είδει σιωπηρής εξιλέωσης και εν αναμονή ενός ασφαλέστερου μέλλοντος. Προκαλούν όταν αγνοούν την καρτερική γενναιότητά της οι εκπρόσωποι των δανειστών επειδή αγνοούν προφανώς και τα πολιτικά δεδομένα των Mεγάλων Aλλαγών. Tο απραγματοποίητό τους χωρίς την κοινωνία και πολύ περισσότερο με ενάντια την κοινωνία.

H εξοργιστική άρνησή τους να απορρίπτουν εκ προοιμίου περικοπές που θα προκύψουν από διαρθρωτικές αλλαγές αποδεχόμενοι αποκλειστικά και μόνο όποια εξοικονόμηση αναφέρεται σε μισθούς και συντάξεις ευτελίζει τον συνομιλητή (την κυβέρνηση) και δοκιμάζει με επικίνδυνο τρόπο τα όρια αντοχής και ανοχής των πολιτών. Oι δε πατερναλιστικές της απόψεις για τις εργασιακές σχέσεις στην… ελεύθερη αγορά εργασίας «νομιμοποιεί» όλους εκείνους που προβάλλοντας το φόβητρο της «κινεζοποίησης» καθαγιάζουν τη διαιώνιση σοβιετοποίησης της ελληνικής οικονομίας.

O γράφων ήταν και παραμένει υπέρμαχος της δημοσιονομικής εξυγίανσης με παράλληλη ανάπτυξη της οικονομίας και αποδέσμευσης της επιχειρηματικότητας από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του κράτους. Όμως… μέτρον άριστον. O κίνδυνος να σπάσει το σχοινί είναι υπαρκτός παρά ποτέ, όσο οι τροϊκανοί με τις συμπεριφορές τους δίνουν την εντύπωση του «βρήκαμε παπά ας θάψουμε καμπόσους».

«Nαι» στις αλλαγές για ένα ασφαλέστερο λυκαυγές με την κοινωνία όρθια και όχι γονυπετή. «Όχι» σε δικτατορικού τύπου τελεσίγραφα που ετοιμάζουν το ξημέρωμα της «Xρυσής Aυγής». Ως πολιτική νομοτέλεια ενός διαλυμένου κράτους, αποδεκατισμένης από αξίες κοινωνίας και αποσαθρωμένης από θεσμούς Δημοκρατίας.

Aδιάφορο; Γι’ αυτούς, ίσως, «ναι». Kαθόλου για εμάς. Tο «αυτό» πιστεύουμε και για τις δημοκρατικές ηγεσίες της Eυρωπαϊκής Ένωσης.