Τώρα που ο Πρωθυπουργός έγινε εξπέρ, όχι μόνο στα Αγγλικά, αλλά και στις δημόσιες εμφανίσεις στις Συνόδους «Κορυφής» και άλλα «φόρα», με αγκαλίτσες και φιλιά με τους … μεγάλους της διεθνούς σκηνής, καιρός να μάθει και λίγα Οικονομικά. Θα του χρειαστούν για το υπόλοιπο της ζωής του, εντός Πολιτικής, φυσικά, όσο αδιανόητο και αν του φαίνεται τώρα. Και όταν λέμε οικονομικά δεν εννοούμε σύνθετες αναλύσεις, αλλά απλά πράγματα, όπως ας πούμε, η ανάλυση Κόστους – Οφέλους.
Αυτού του είδους η ανάλυση θα είναι χρήσιμη και για την εκτίμηση της πορείας του τώρα και το σχεδιασμό των μελλοντικών του κινήσεων. Για παράδειγμα, είναι προφανές, ειδικά μετά την τελευταία δημοσκόπηση της PULSE, πως όσο περνάει ο καιρός, η διαφορά από τη ΝΔ μεγαλώνει. Αυτό είναι το κόστος. Αυξάνει, όμως, με τον καιρό, το όφελος από την παραμονή, ειδικά αν γίνει «κατάλληλη» χρήση των πλεονεκτημάτων που προσφέρει η εξουσία. Κλασσική περίπτωση ανάλυσης Κόστους-Οφέλους, η οποία, όμως, εξαρτάται από τον ακριβή καθορισμό του διακυβεύματος.
Αν κύριος στόχος είναι η παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία μετά τις Εκλογές, η πιθανότητα φαίνεται να απομακρύνεται με το χρόνο. Αν, όμως, το διακύβευμα είναι η παραμονή του ίδιου του κ. Τσίπρα στο πολιτικό προσκήνιο, το πράγμα αλλάζει. Η υποτιθέμενη «ενηλικίωση», η προσαρμογή του στα διεθνή δεδομένα και η μετακίνηση σε Κεντροαριστερό προφίλ είναι πράγματα που μπορεί να καλλιεργήσει, να εμπεδώσει και να αξιοποιήσει στην Αντιπολίτευση, ακόμη και αν βρεθεί εκεί με ένα μικρότερο κόμμα. Μάλιστα, όσο γρηγορότερα, τόσο καλύτερα. Τώρα είναι η ώρα για τον κ. Τσίπρα να «Κάνει Ταμείο».
Αυτό έχει σημασία και αξίζει να το αναλύσουμε. Κάθε μέρα η φθορά θα γίνεται μεγαλύτερη. Όλο και περισσότερα στελέχη θα αντιμετωπίζουν τους ψηφοφόρους, αλλά και την υπόλοιπη κοινωνία. Το κλίμα δεν είναι καλό και θα γίνει χειρότερο όσο τα αναμενόμενα κόστη της συμφωνίας εξειδικεύονται και τα υπεσχημένα οφέλη δεν εμφανίζονται. Αυτή τη στιγμή, η «αύρα» της «Εξόδου», είναι τόσο αισθητή, όσο τα κόστη δεν έχουν γίνει σαφή. Ακόμη μπορεί ένα στέλεχος να «κάνει παιχνίδι» στη εκλογική του περιφέρεια. Μετά το καλοκαίρι αυτό θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο και το κόστος θα αυξάνει. Από την άλλη, το όφελος από την παραμονή στην εξουσία χλωμιάζει, καθώς αντιπαρατίθεται με το κόστος για τον ψηφοφόρο.
Ο κ. Τσίπρας νομίζει πως είναι «πολύ σκληρός για να πεθάνει». Νομίζω πως έχει δίκιο. Ειδικά για την ελληνική πολιτική σκηνή, τα χαρίσματά του είναι …ανυπέρβλητα, δυστυχώς για την Ελλάδα. Αυτό, όμως, δεν φτάνει για να τον κρατήσει στην εξουσία. Τώρα πρέπει να ελιχθεί, για να επανέλθει αργότερα. Βέβαια, υπάρχει το ενδεχόμενο, μετά το δεκαετές … φροντιστήριο, ο ελληνικός λαός να πάρει το πτυχίο του σύγχρονου ευρωπαίου. Αν αυτό συμβεί, ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να ψάξει άλλο …λαό να κυβερνήσει. Αν όχι, τότε θα μπορέσει να τελειώσει αυτό που άρχισε το 2015, και μάλιστα ευκολότερα.