Μετά από πέντε μήνες καταστροφικής διαπραγμάτευσης δεν υπάρχει πια καλό σενάριο για τη χώρα μας. Οι επιλογές μας είναι ανάμεσα στην επικίνδυνη ρήξη και μια κακή συμφωνία που μπορεί να συνδεθεί με παράταση του προγράμματος, δηλαδή με τη μετάθεση του προβλήματος λίγους μήνες μετά.
Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει η εικόνα και να αντιστραφεί η αρνητική δυναμική είναι η διαμόρφωση συνθηκών πολιτικής συναίνεσης και εθνικής συνεννόησης. Αυτό θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική θέση της χώρας και θα άλλαζε την ελληνική εικόνα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, θεραπεύοντας μια βαθιά κρίση εμπιστοσύνης στις σχέσεις με τους εταίρους που καθορίζει αυτή τη στιγμή την άσχημη τροπή της διαπραγμάτευσης.
Η πρωτοβουλία ανήκει στον πρωθυπουργό, ενώ όλα τα κόμματα της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης καλούνται να αποδείξουν ότι δεν χρησιμοποιούν ως τακτικό ελιγμό μικροκομματικού υπολογισμού τη θέση τους υπέρ μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, αλλά ότι πραγματικά το εννοούν.
Ο Α. Τσίπρας καλείται να παίξει ένα ρόλο πολύ πιο απαιτητικό από αυτόν του συντονιστή των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει ούτε ότι το θέλει, ούτε ότι το μπορεί. Μακάρι να μας διαψεύσει.