Το επερχόμενο τέλος της κυβέρνησης Τσίπρα φέρνει τη χώρα σε μια νέα πραγματικότητα. Τα 4,5 χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κληροδοτούν αυξημένη εποπτεία για τη χώρα, αύξηση του δημόσιου χρέους, ασθενική ανάπτυξη, πλήρη απουσία κάθε δημόσιας επένδυσης και αδυναμία χρηματοδότησης των ιδιωτικών επενδύσεων. Αφήνουν την Ελλάδα σε καθεστώς ειδικής θέσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με μειωμένη αξιοπιστία και κύρος, εγκλωβισμένη στη δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2020 και 2,5% μέχρι το 2060.
Κληροδοτεί, όμως, πολύ μεγαλύτερες πληγές σε κοινωνικό επίπεδο. Η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου χρησιμοποίησε τον πιο ακραίο εθνολαϊκιστικό λόγο, καλλιέργησε συνειδητά το διχασμό της κοινωνίας, επιδόθηκε σε συστηματική δολοφονία χαρακτήρων και διακρίθηκε στη δολιοφθορά των θεσμών. Επανέφεραν σκόπιμα εμφυλιοπολεμική ρητορική, με στόχο να οριοθετήσουν το κοινό τους έναντι των «άλλων». Ως γνήσιοι λαϊκιστές δαιμονοποίησαν και στοχοποίησαν βίαια κάθε αντίθετη άποψη, δήλωσαν με έπαρση μόνοι εκφραστές του λαού και εργαλειοποίησαν ξεδιάντροπα κάθε δημοκρατική διαδικασία, αρχής γενομένης από το δημοψήφισμα του 2015. Πίστευαν γνήσια ότι δεν τους αρκούσε η κυβέρνηση της χώρας αλλά ήθελα την εξουσία. Και στο μυαλό τους η εξουσία δε διαχωρίζεται, είναι κάτι ενιαίο και απόλυτο. Η απόστασή τους από τις επιταγές του Συντάγματος είναι τεράστια.
Κληροδοτεί τη διάλυση της μεσαίας τάξης, η θέση της οποίας χειροτέρεψε δραματικά. Αντί της δημιουργίας μιας ισχυρής οικονομίας, βασισμένης στην εργασία και την ανάπτυξη, προήγαγε το μοντέλο της επαιτείας των κρατικών επιδομάτων. Η πρόσφατη προεκλογική προσπάθεια εξαγοράς ψήφων με δημόσιο χρήμα μέσω της δήθεν 13ης σύνταξης είναι η πιο φαύλη και προσβλητική πράξη προς την κοινωνία. Κληροδοτεί τη διάλυση του κράτους και τη γελοιοποίηση του κρατικού μηχανισμού. Οι πολίτες βιώνουν στην καθημερινότητά τους την αυξανόμενη ανασφάλεια και την κατάρρευση της διαχειριστικής ικανότητας τους κράτους. Γίνονται έτσι εύκολα θύματα των ακραίων λαϊκιστών που αμφισβητούν τη νομιμότητα και ενθαρρύνουν τη βία. Κληροδοτεί επίσης την ντροπή που λέγεται Μόρια και το διασυρμό της εθνικής αξιοπρέπειας .
Η βαριά κληρονομιά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ οδηγεί μεγάλο τμήμα νέων ιδιαίτερα ψηφοφόρων σε πολιτική αδιαφορία και κοινωνική παραίτηση. Η ήττα του διχασμού, η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την αλλαγή νοοτροπίας και την αλλαγή πορείας της χώρας. Στις επερχόμενες εκλογές ευθύνη όλων είναι να ηττηθούν στρατηγικά οι μανιχαϊστικές λογικές, η παρακμή και οι ιδεοληπτικές αγκυλώσεις. Να ηττηθεί στρατηγικά ο αυταρχισμός και η φαύλη διακυβέρνηση.
Σε αυτήν την τόσο κρίσιμή συγκυρία το ΚΙΝΑΛ επέλεξε τον αυτόακρωτηριασμό και την εσωστρέφεια. Επέλεξε την απαξίωση των ηγετών και της πολιτικής του διαδρομής. Η επιλογή αυτή ακύρωσε την συνέχεια της παράταξης, έδωσε την εικόνα ενός κόμματος χωρίς αρχές και πολιτική ηθική και τελικά ακύρωσε την ευκαιρία της παράταξης να πρωταγωνιστήσει.
Εναπόκειται όμως στις δυνάμεις του ενσυνείδητου πατριωτισμού, του δημοκρατικού εκσυγχρονισμού να μετατρέψουν το μεγάλο πεδίο της ζωής, την πολιτική, στο πεδίο της αλλαγής της χώρας. Αλλαγή με νέο ήθος πολιτικού ανταγωνισμού, για τη βελτίωση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της λειτουργίας του κράτους, για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς και τη Δημοκρατία και τελικά για την ανάπτυξη. Εναπόκειται σε όλους όσοι υπερασπιστήκαμε τη λογική και την ευθύνη να ανατρέψουν την παράλυση.