Η σύγχυση, η ασυδοσία, η ανεπάρκεια, η στρέβλωση, η άγνοια, η μυθοπλασία, η έλλειψη χρημάτων, η απαισιοδοξία, αλλά και κάθε έννοιας συνοχής, είναι τα σημεία των ημερών που ζούμε. Ορισμένα προϋπήρχαν καλυμμένα ή φανερά, άλλα διαμορφώνονται από τις λεγόμενες διαπραγματεύσεις με την τρόικα, τις ακραίες αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών και συνδικαλιστών, τις χαμηλές επιδόσεις και τον πανικό της πολιτικής τάξης, τις εξωπραγματικές ερμηνείες γεγονότων και καταστάσεων, την καφενόβια ενασχόληση με παραμύθια, την ανικανότητα της διοίκησης, την επιμονή ολόκληρου του κοινωνικού κορμού -από την κορυφή ώς τις ρίζες- να αποφεύγει τη στοιχειώδη γνώση και τη λογική, την έλλειψη πληροφόρησης για τα σχέδια των δανειστών μας, τις λυσσαλέες προσπάθειες του «λόμπι της δραχμής» και βέβαια από τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν η χώρα και οι πολίτες.

Η εικόνα ενός κράτους και μιας κοινωνίας με τέτοια χαρακτηριστικά και άλλα χειρότερα, δεν μπορεί να βελτιωθεί αυτόματα με την αναμενόμενη επίσκεψη της Αγκελα Μέρκελ στην Αθήνα. Λογικά όμως προσφέρει στήριξη στην κυβέρνηση που δείχνει να παραπαίει τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς αντιμετωπίζει την ανελαστικότητα της τρόικας, αδυνατεί να διαβάσει το μέλλον της στην Ευρωζώνη, δείχνει να έχει παραλύσει, κλυδωνίζεται από τα προβλήματα και τις παλινωδίες των κυβερνητικών εταίρων και αισθάνεται να κλιμακώνεται η κοινωνική-πολιτική ένταση με την ενθάρρυνση των κομμάτων της αντιπολίτευσης και άλλων ανεξέλεγκτων παραγόντων. Δεν είναι ασφαλώς τυχαίο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος απεφάσισε τώρα, μετά από τρία χρόνια κρίσης και με το «ελληνικό πρόβλημα» να απασχολεί κυβερνήσεις και μίντια σε παγκόσμιο επίπεδο, να επισκεφθεί την Αθήνα. Μία ημέρα μετά το Γιούρογκρουπ και εννιά ημέρες πριν από τη σύνοδο κορυφής…

Δεν είναι γνωστό τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές τι θα πει η κ. Μέρκελ στην Αθήνα, ούτε ποια υποδοχή της ετοιμάζουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, οι απανταχού συνδικαλιστές, η «Χρυσή Αυγή» που υπονομεύει στοχευμένα και μεθοδικά την κοινοβουλευτική δημοκρατία και τα διάφορα σκοτεινά συμφέροντα. Πρέπει να θεωρείται όμως βέβαιο ότι όσα πει θα είναι καθοριστικά για τη χώρα, και την ουσία τους θα την αναφέρει δημόσια για να αντιληφθεί η ελληνική κοινή γνώμη τι έχει μπροστά της, ποιες είναι οι προθέσεις των δανειστών και ποιες οι προοπτικές που ανοίγονται στο άμεσο μέλλον, ακόμη και για την κυρίαρχη τάξη. Για πολλούς και διάφορους λόγους, οικονομικούς, πολιτικούς, γεωπολιτικούς και πολιτισμικούς, το μήνυμα προβλέπεται να είναι θετικό, αλλά με αναγκαία προϋπόθεση τα μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις, σε μια απόπειρα να δώσει τέλος στην αβεβαιότητα. Η λογική εκτίμηση είναι ότι δεν θα είχε άλλο λόγο η παρουσία της στην Αθήνα.

Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μπορεί η Γερμανίδα καγκελάριος να καταφτάνει για να στηρίξει ένα σύστημα, δηλαδή μία κυβέρνηση που κλυδωνίζεται, μία πολιτική τάξη η οποία αδυνατεί να αντικρίσει την πραγματικότητα και μία πλήρως αποσαθρωμένη κοινωνία, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι αρκεί η άφιξή της.

Είναι πολλά, πάρα πολλά, εκείνα που εξαρτώνται από τις αλλαγές -νοοτροπίας, συμπεριφοράς, δομών, θεσμών- που είναι απαραίτητο να γίνουν στο εσωτερικό για να βρει η χώρα τον δρόμο προς την καταπακτή που θα την οδηγήσει από το σκοτεινό υπόγειο στο ισόγειο και από εκεί στους πιο πάνω ορόφους. Το ερώτημα, στο οποίο αναμφισβήτητα δεν μπορεί δώσει απάντηση η φράου Μέρκελ είναι πώς θα δημιουργηθεί σε σύντομο σχετικά διάστημα μία ηγετική τάξη, και πόσο χρόνο θα έχει στη διάθεσή της, ώστε να κατορθώσει να οδηγήσει την ελληνική κοινωνία στο υπόλοιπο της περιπέτειας για να έχει αυτή αίσιο τέλος.

Η αλήθεια είναι πάντως ότι είτε με τη βοήθεια της Μέρκελ, είτε χωρίς αυτήν, θα είναι δύσκολο και θα πάρει χρόνο για να αποκτήσει σχήμα ο σημερινός πολτός. Οπως είναι επίσης αλήθεια ότι αν ο πολτός δεν στερεοποιηθεί και δεν αποκτήσει σχήμα, το μέλλον θα είναι πολύ χειρότερο από το κακό παρόν.