Λίγες ημέρες μετά την «έξοδο» της χώρας από τα μνημόνια, όπως αυτή εξαγγέλθηκε στην Ιθάκη από τον πρωθυπουργό εξακολουθούν να μην έχουν αποσαφηνισθεί οι πολιτικές κινήσεις της επόμενης ημέρας.

Παρ’ όλα αυτά ο Α. Τσίπρας, κατά την προσφιλή του τακτική «κλώτσησε» την ευκαιρία που του δόθηκε να λειτουργήσει συναινετικά και ακολούθησε ένα διχαστικό και λαϊκίστικο πολιτικό λόγο χρεώνοντας όλα τα αρνητικά στις προηγούμενες κυβερνήσεις, χωρίς καμιά δόση αυτοκριτικής λησμονώντας ότι η «πρώτη φορά αριστερά» κυβερνά τη χώρα πάνω από τριάμισι χρόνια.

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να «σπάσει» την πολιτική απομόνωση στην οποία έχει περιέλθει, αναζητώντας συμμάχους στην Κεντροαριστερά, με απώτερο σκοπό να θέσουν το Κίνημα Αλλαγής μπροστά σε διλήμματα, προκαλώντας προβλήματα στη συνοχή του.

Ο πρόσφατος κυβερνητικός ανασχηματισμός αποτέλεσε την πρώτη προσπάθεια πρόκλησης ρήγματος αφού συμπεριλήφθηκαν παροπλισμένα στελέχη που εναγωνίως επιζητούσαν κάποιο ρόλο για να επανέλθουν στο πολιτικό σκηνικό.

Η κυβέρνηση αποδεικνύει καθημερινά ότι είναι κατώτερη των περιστάσεων και πολιτικά επικίνδυνη ενώ μοναδικός στρατηγικός της στόχος είναι ο διχασμός του ελληνικού λαού, με την επικράτηση του μετώπου «φιλοΣΥΡΙΖΑ» και την ισοπέδωση, με οποιοδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο των πολιτικών της αντιπάλων.

Δημιουργείται, αναπτύσσεται ένα αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο στην ελληνική κοινωνία:

Η απάντηση είναι καταφατική, καθώς η ύπαρξη του συγκεκριμένου ρεύματος οφείλεται αφενός στην ύπαρξη απογοήτευσης, ιδιαίτερα εκ μέρους όσων είχαν γοητευθεί από το λαϊκισμό του Α.Τσίπρα και του  ΣΥΡΙΖΑ, αφετέρου στο μεγάλο θυμό, ο οποίος έχει άμεση σχέση με την ιδεολογική μετακίνηση και την ισοπέδωση των αξιών και αρχών της Αριστεράς.

Η αντιΣΎΡΙΖΑ πολιτική ήταν άμεση συνέπεια της εύλογης δυσφορίας της κοινωνίας προς μία κυβέρνηση που εξάντλησε, πολύ σύντομα, το πολιτικό της κεφάλαιο αφού οι προεκλογικές προσδοκίες διαψεύστηκαν πολύ σύντομα μέσω των χειρισμών  που υπονόμευσαν τη θέση της χώρας στην Ευρώπη, έφεραν το τρίτο σκληρό μνημόνιο, με υφεσιακούς περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων και υποθήκη της δημόσιας περιουσίας.

Η ανάπτυξή της οφείλεται στην έντονη δυσαρέσκεια του μεγαλύτερου μέρους των Ελλήνων λόγω της διαχειριστικής ανεπάρκειας σε κρίσιμα θέματα, της συντήρησης και αύξησης του πελατειακού κράτους, των παρεμβάσεων στους θεσμούς της δικαιοσύνης.

Αξίζει τα τονισθεί ότι η δημιουργία και ανάπτυξη του συγκεκριμένου μετώπου αφορά την κυβέρνηση και τον κομματικό της μηχανισμό και σε καμία περίπτωση τους πολίτες, αφού σε καμία των περιπτώσεων δεν τίθεται το δίλημμα «ή εμείς ή αυτοί» που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση.

Η πόλωση το ΣΥΡΙΖΑ – αντιΣΥΡΙΖΑ / ΔΕΞΙΟ – αντιΔΕΞΙΟ ΜΕΤΩΠΟ, θα αποτελέσουν τη  βασική έντονη πολιτική και σκληρή πολωτική αντιπαράθεση, στις εκλογές που έρχονται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί με οποιοδήποτε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο αφενός να αλώσει τους ψηφοφόρους του Κέντρου, εκείνους που συνεχίζουν να αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί πολίτες και διατηρούν αντιΔΕΞΙΑ πολιτικά αντανακλαστικά αφετέρου την συστράτευση όλων των αντιδεξιών δυνάμεων.

Από την άλλη πλευρά η ΝΔ επιχειρεί να συγκροτήσει ένα πολιτικό στρατήγημα με «αντιΣΥΡΙΖΑ» χαρακτηριστικά, με στόχο την προσέγγιση των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του Κέντρου που ενώ ψήφισαν, τουλάχιστον μία φορά, ΣΥΡΙΖΑ τώρα επιθυμούν διακαώς την αποχώρηση του.

Στην πραγματικότητα αυτή η πολιτική εξυπηρετεί τον πολιτικό σχεδιασμό της κυβέρνησης αφού από τη μία δαιμονοποιείται η κριτική και από την άλλη δημιουργούνται διχαστικά  χαρακώματα σε μία εκλογική μάχη που θα πρέπει να αναπτυχθούν οι πολιτικές των δυνάμεων που προγραμματικά στοχεύουν στην εκσυγχρονιστική, μεταρρυθμιστική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της χώρας.

Το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να αποτελέσει την ήρεμη και αποφασιστική δύναμη, να ορθώσει ισχυρά αναχώματα στην πόλωση και το διχασμό του διπολισμού συγκροτώντας με ενωτική πολιτική στόχευση τον τρίτο πόλο σταθερότητας με καθαρή δημοκρατική προοπτική ανάταξη που έχει τόσο ανάγκη η χώρα μας.