Αλλού τα τρολλαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες

Αντώνης Τριφύλλης 08 Μαρ 2016

‘’Η κατάσταση είναι απελπιστική, αλλά όχι σοβαρή’’

Π.Βάτσλαβικ

Είναι γνωστό ότι η γλώσσα εξελίσσεται. Γεννάει και εξαφανίζει λέξεις, αλλάζει ήχους και γενικά συμπεριφέρεται ως ζωντανός οργανισμός. Μερικές φορές, όταν ακούω προτάσεις από τους νέους, σχεδόν δεν τις καταλαβαίνω. Και ζητάω ‘’μετάφραση’’ από τον νεαρό συνομιλητή μου.

Αν σ΄αυτήν την κατάσταση προσθέσετε και την εξέλιξη της μνήμης με την ηλικία..

Έβλεπα wένα φιλμ με την.. πώς την λένε? Α, ναι. Τζούλιαν Μούρ. Τρόμαξα. Η μεγάλη ηθοποιός ήταν λέει στα αρχικά στάδια της νόσου Αλτσχάιμερ και προσπαθούσε να προετοιμάσει την ζωή της χωρίς μνήμη και με έπιασε πανικός. Κάποια συμπτώματα τα βλέπω και σε μένα. Κάποιες λέξεις έχουν αποδράσει, και παρά τις προσπάθειες ώρες ώρες  βασανίζομαι να τις θυμηθώ. Είναι σαν να υπάρχουν οι λέξεις μπροστά μου, να τις ‘’βλέπω’’ , αλλά να μην μπορώ να τις δώσω υπόσταση, όπως γλαφυρά περιγράφει η Μουρ. Κι έτσι για την ώρα φτιάχνω ένα ‘’λεξικό’’, που τοποθετώ λέξεις που αποδρούν από την μνήμη.

Σε πρόσφατα δημοσιεύματα ‘’να, την πετιέται’’ μια λέξη καινούρια, που όμως την έχω καταγράψει στο λεξικό μου:τρολλάρω. Με αφορμή αντιπαράθεση που αφορούσε μεθόδους που χρησιμοποιεί ένα κόμμα σε βάρος πολιτικών του αντιπάλων. Και στην επικοινωνία μεταξύ δήθεν δημοσιογράφων, που πωλούσαν προϊόντα προπαγάνδας σε κρατικές υπηρεσίες για να αμαυρώσουν ή να εξυμνήσουν πρόσωπα. Ουδεμία έκπληξη. Τα ίδια έκανε και ο Γκέμπελς με άλλα μέσα.

Αυτό όμως που με σόκαρε, είναι η μαρτυρία πολιτικού αρχηγού, όταν ακόμη ήταν απλός πολίτης. Στα υπόγεια, λέει, κόμματος τον ξενάγησε αναδυόμενος ηγέτης και με υπερηφάνεια του έδειξε έναν χώρο γεμάτο υπολογιστές και νέους, όπου κάποιοι επιδίδονταν στο τρολλάρισμα. Και μετέτρεπαν το άσπρο σε μαύρο και όλα μαζί σε κόκκινο.

Μα είναι δυνατόν νέοι άνθρωποι να εθίζονται στην απόλυτη ανηθικότητα χωρίς κανείς να εξεγείρεται? Με την κάλυψη του κόμματος και της ηγεσίας του. Την στιγμή που υπάρχει η Βουλή, και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, όπου πολιτικοί επιδίδονται στην αλλαγή των χρωμάτων και των εννοιών, τι χρειάζονται τα επικοινωνιακά προϊόντα υποκουλτούρας? Δεν καταλαβαίνουν οι υπεύθυνοι τι ψυχική καταστροφή προκαλούν στα παιδιά των υπογείων? Και καλά οι εγκληματικές οργανώσεις. Αλλά τα κόμματα?

Κι ενώ λοιπόν πολιτικοί μας παριστάνουν τους ανέμελους γνώστες πάσης γνώσεως σε αντιπαραθέσεις με τρόπους,  που συστηματικά υπονομεύουν την μεταξύ τους συνεννόηση, αλλού γεννούν οι κότες. Κάπου στα βόρεια σύνορά μας. Και γεννούν κάτι τέρατα ΝΑ.. Για το όλο και πιο συννεφιασμένο μέλλον μας. Εξ άλλου η λέξη συναίνεση έχει καταχωρηθεί και αυτή στο ’’ λεξικό μνήμης’’ μου..

Σβήστε λοιπόν κύριοι τις μονταζιέρες και τα τρολλαρίσματα και συνεννοηθείτε μεταξύ σας και ασχοληθείτε με την αναδιοργάνωση ενός Κράτους σε αφασία,  όπως επιβάλλουν οι καιροί. Και θυμηθείτε το τέλος που είχε ο συμπαθής διανοούμενος Γιόζεφ και η πατρίδα του, ο οποίος προσέφερε στον παράφρονα αρχηγό του με τον παραληρηματικό λόγο τρολλαρίσματα της εποχής.