Μπορεί να μας είναι ακόμα άγνωστη η ακριβής ημερομηνία των βουλευτικών εκλογών, αλλά είναι κοινό μυστικό ότι οι κάλπες θα έχουν στηθεί εντός του επόμενου επτάμηνου. Ωστόσο, ενώ για μεγάλο χρονικό διάστημα είχαμε επικεντρώσει όλη μας την προσοχή στην συγκεκριμένη αναμέτρηση, προκειμένου -μεταξύ άλλων- να αποκρυπτογραφήσουμε τους μετεκλογικούς σχεδιασμούς των κομμάτων, ξεχάσαμε ότι το 2023 θα έχει κάλπες και για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Σκέψεις μετάθεσης
Μας το θύμισε αρχικά η συζήτηση -που ευτυχώς κράτησε για λίγο- περί πιθανής μετάθεσης των αυτοδιοικητικών εκλογών για το 2024. Δεν είναι μακριά άλλωστε η 13η Μαΐου, όταν μέσα από τις «σελίδες» της Μεταρρύθμισης γράφαμε για τα πρώτα εκείνα σενάρια που ήθελαν αλλαγή της ημερομηνίας. Όμως, τόσο ο αρμόδιος υπουργός αρχικά, όσο και το υπουργικό συμβούλιο στη συνέχεια, ξεκαθάρισαν ότι θα εκλέξουμε τους τοπικούς άρχοντες στις 8 (πρώτη Κυριακή) και στις 15 (δεύτερη Κυριακή) Οκτωβρίου. Σε κάτι πολύ λιγότερο από έναν χρόνο δηλαδή.
Περί ονοματολογίας
Εξάλλου ήδη τα πρώτα ρεπορτάζ, σχετικά με τα ονόματα των υποψηφίων περιφερειαρχών και δημάρχων, έχουν αρχίσει και κάνουν δειλά-δειλά την εμφάνισή τους, έστω και αν συνήθως δεν είναι τίποτα περισσότερο από ακατάσχετη ονοματολογία, προκειμένου να γεμίσουν οι σελίδες των εκδόσεων του σαββατοκύριακου και των ιστοσελίδων.
Η σημασία του προσώπου
Επί του προκειμένου όμως. Έχει σημασία ποιος θα εκλεγεί επικεφαλής μιας περιφέρειας ή ενός δήμου; Βεβαίως και έχει. Βγαίνουν πολιτικά συμπεράσματα από τα αποτελέσματα που προκύπτουν; Εννοείται πως ναι, αν και όσο περνούν τα χρόνια τόσο χάνεται αυτή η έντονη κομματικοποίηση και η ταύτιση ενός προσώπου με ολόκληρες παρατάξεις ή οι συμβολισμοί που εμπεριέχουν ενδεχόμενες συνεργασίες. Άλλωστε, το ότι αυτή την φορά οι βουλευτικές εκλογές θα έχουν προηγηθεί των αυτοδιοικητικών, θα αφήσουν χωρίς ουσιαστικό ενδιαφέρον τέτοιου είδους συνεργασίες. Πληθαίνουν, όμως, οι υποψήφιοι που δεν νιώθουν άνετα όταν το όνομά τους φιγουράρει «χρωματισμένο», τόσο που ζητούν από το υπ. Εσωτερικών να εμφανιστούν στον εκλογικό χάρτη ως ανεξάρτητοι.
Τοπικά χαρακτηριστικά
Όντως η πλειοψηφία των υποψηφίων δημάρχων στις πόλεις της περιφέρειας έχουν περισσότερο τοπικά παρά κομματικά χαρακτηριστικά. Αν και όλοι γνωριζόμαστε σε αυτή την χώρα. Όμως για τους εκλογείς -τις περισσότερες φορές- είναι ψήφος στήριξης σε εκείνον που θεωρούν καταλληλότερο να διοικήσει τον τόπο τους, ενώ το ενδεχόμενο να «κατέβει» ως υποψήφιος κάποιος φίλος, συγγενής ή κουμπάρος, κάνει την ψήφο πιο συναισθηματική.
Διάσωση μέσω Αθήνας
Τι γίνεται όμως με την Αθήνα; Δυστυχώς, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, οι υποψήφιοι δήμαρχοι της πρωτεύουσας είναι συνήθως πολιτευτές που βλέπουν την συγκεκριμένη υπόθεση ως ένα σκαλί για μελλοντική ανέλιξη ή ως προσωρινή διάσωση, μέχρι να προκύψει κάτι καλύτερο στην κεντρική πολιτική σκηνή. Άλλοι πάλι στέλνονται στην μάχη με εντολή αρχηγού, χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση. Άνθρωποι «ειδικών αποστολών» που την μία είναι υπουργοί, την άλλη υποψήφιοι δήμαρχοι και την επόμενη ξανά βουλευτές. Ακόμα και η αριστερά δεν έχει γλιτώσει από αυτή την κακή πρακτική, με αποτυχημένους υποψήφιους δημάρχους να ορκίζονται σύμβουλοι και μετά από ένα μικρό διάστημα να αντικαθίστανται από ανθρώπους που όντως έχουν ενδιαφέρον για τα τοπικά ζητήματα.
Μελλοντικοί σωτήρες
Θα είναι το ίδιο και το 2023; Ακόμα δεν έχουμε εικόνα προς αυτό, αλλά μάλλον το σενάριο θα επαναληφθεί. Τα κόμματα θα αρχίσουν να διαρρέουν ονόματα, θα καταγραφούν οι αντιδράσεις, κάποιοι θα αποσύρονται και νέα πρόσωπα θα μπαίνουν στην μάχη. Μέχρι, τελικά, να καταλήξουν σε ένα ισχυρό και προβεβλημένο στέλεχος, το οποίο, σε περίπτωση που δεν εκλεγεί, θα επιστρέψει σύντομα σε άλλη -κομματική ή δημόσια- θέση ή θα αποκτήσει αργότερα κεντρικό ρόλο. Την ίδια ώρα, διάφοροι ευφάνταστοι τύποι θα διοικούν την πόλη μέχρι κάποια στιγμή να κληθούν από τον «κόσμο της παράταξης» να σώσουν τόσο την ίδια, όσο και την χώρα.