Οι τελευταίες δηλώσεις και πράξεις ορισμένων ηγετών αλλά και οι τελευταίες εξελίξεις του 2017 στον κόσμο κάθε άλλο παρά με αισιοδοξία μας γεμίζουν για τον καινούργιο χρόνο.

Ο απίθανος Τραμπ άδραξε την ευκαιρία του φετινού χιονιά στις Ηνωμένες Πολιτείες για να ειρωνευτεί τη συμφωνία του Παρισιού και τα μέτρα για την προστασία του πλανήτη από την κλιματική αλλαγή.

Ο ψυχοπαθής Κιμ υπενθύμισε στους πολίτες της γης ότι το κουμπί για την πυροδότηση των πυρηνικών της Β. Κορέας βρίσκεται πάντα πάνω στο γραφείο του.

Ο Πούτιν φρόντισε από τώρα να αποκλείσει τον αρχηγό της αντιπολίτευσης από την υποψηφιότητα για το προεδρικό αξίωμα, ο Ερντογάν κρατάει σφιχτά τα κλειδιά των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη απειλώντας την απανταχού δικαιοσύνη, από την Αμερική ως τη χώρα μας.

Ακόμα κι η Ευρώπη της μόνιμης τα τελευταία χρόνια ελπίδας μας, μοιάζει καθηλωμένη κι αμήχανη. Η Γερμανία ψάχνει την κυβέρνησή της την ώρα που στην Αυστρία οι ακροδεξιοί πιάσαν τα κουμάντα και οι πρώην «σοσιαλιστικές» χώρες συνεχίζουν να επιδεικνύουν τις δήθεν ανθρωπιστικές αρχές με τις οποίες γαλουχήθηκαν επί δεκαετίες. Οι Βρετανοί ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους προς το άγνωστο…

Βαριά η κληρονομιά του ‘17. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα καταπλακώσει την ελπίδα για ένα καλύτερο και πιο αισιόδοξο 2018. Είναι στο χέρι των ηγετών που εμπνέονται από το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης και των ενεργών πολιτών που είναι αποφασισμένοι να στηρίξουν το μεγάλο αυτό όραμα, να χαράξουν το δρόμο προς ένα καλύτερο μέλλον για όλους.