Η κλεψύδρα γύρισε. Ο χρόνος κυλάει πια ανάποδα. Σε τέσσερις μήνες θα έχουμε αναδείξει μέσα από μια μαζική, ανοιχτή διαδικασία τον/την νέο/α Πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής και λίγο αργότερα στο Συνέδριό μας θα αποφασίσουμε το νέο στίγμα, την νέα φυσιογνωμία, τις αναγκαίες αλλαγές στον προγραμματικό μας λόγο και την αντιπολιτευτική μας τακτική. Η ανάγκη αλλαγών ξεκινώντας από την ηγεσία είναι αδήριτη και όλοι έχουμε χρέος να αναλογιστούμε την πορεία των τελευταίων πέντε χρόνων, μια πορεία στασιμότητας.
Μπορούμε να επιχειρήσουμε μια επανεκκίνηση του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος Αλλαγής; Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι είμαστε σε θέση να δυναμώσουμε τον χώρο μας και να πρωταγωνιστήσουμε στις πολιτικές εξελίξεις; Πιστεύω ακράδαντα πως ναι. Μπορούμε, αρκεί να δούμε καταρχάς κατάματα την πραγματικότητα, ώστε να μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τι συνέβη και τι πρέπει να γίνει. Το Κίνημα Αλλαγής παρουσιάζει μια ανησυχητική δημοσκοπική στασιμότητα από το 6% έως το 7% δύο χρόνια τώρα, αν μάλιστα λάβουμε υπόψιν ότι ΠΑΣΟΚ και ΚΙΔΗΣΟ είναι πια μαζί, ενώ δεν υπάρχει πλέον ΔΗΜΑΡ και ΠΟΤΑΜΙ, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι δεν υπάρχει καμία άνοδος, έστω μικρή, και είναι περίεργο που κάποιοι διαπιστώνουν διπλασιασμό των δυνάμεών μας! Ας ξαναδούν τα ποσοστά από τις κάλπες των εθνικών εκλογών και των ευρωεκλογών. Είμαστε σε πολύ κρίσιμο σημείο για να γίνονται τα ποσοστά αντικείμενο παιγνίου και δημιουργικής λογιστικής. Είναι δε και ασέβεια απέναντι στους ψηφοφόρους μας και πολλούς φίλους που περιμένουν με αγωνία τις εξελίξεις. Πολύ περισσότερο που συνεχίζουμε να μην εισπράττουμε πολιτικά ενώ η Κυβέρνηση παρουσιάζει φθορές και ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει 8%-10% στις δημοσκοπήσεις.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί δεν παρουσιάσαμε διακριτό στίγμα και γιατί υπήρχε μια ψευδαίσθηση ότι αν μιλάμε για αυτονομία – λες και όλα τα κόμματα δεν πιστεύουν στην αυτονομία τους- έχουμε ανακαλύψει την Αμερική. Γιατί δεν υπάρχει σταθερή γραμμή πλεύσης, στόχευση και στρατηγική με αποτέλεσμα να βολοδέρνουμε σε μια τακτική ίσων αποστάσεων για κρίσιμα θέματα. Γιατί απεμπολήσαμε την θεσμική συλλογική, δημοκρατική λειτουργία, αλλά και τον μεταρρυθμιτισμό μας, χαρακτηριστικό του ΠΑΣΟΚ και επί Ανδρέα Παπανδρέου και επί Κώστα Σημίτη, αλλά και των άλλων Πρόεδρων μας. Γιατί επιτρέψαμε να παίζει μόνος του στον χώρο του Κέντρου ο κ. Μητσοτάκης.
Αυτά πρέπει να αλλάξουμε και πριν απ? όλα τον προσανατολισμό μας. Αν θέλουμε να κερδίσουμε, πρέπει την αυτονομία μας και την συμβολή μας στην πορεία της χώρας να την στηρίξουμε στις θαρραλέες προτάσεις μας με το βλέμμα στο μέλλον και στη λογική, αναλογιζόμενοι πρώτα απ? όλα τις θυελλώδεις αλλαγές που φαίνεται να επέρχονται στην μετά-πανδημική εποχή. Πρέπει να διεκδικήσουμε σταθερά τις δυνάμεις του Κέντρου, ανακτώντας τον πρωτοποριακό μας ρόλο, εμπνέοντας, επανασυσπειρώνοντας και διευρύνοντας τις δυνάμεις της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης που, αν και παραμένουν κοινωνικά πλειοψηφικές, σήμερα υποαντιπροσωπεύονται πολιτικά.
Αλλαγές παντού λοιπόν. Αλλαγές από την ηγεσία μέχρι τα προτάγματα, τις επιλογές μας. Όσο πιο γρήγορα, βαθιά και αποτελεσματικά τις υλοποιήσουμε, τόσο πιο δυνατή μπορεί να είναι η επανεκκίνηση με το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός μας, η ολική επαναφορά μας.
Πηγή: www.tanea.gr