Ας μιλήσουμε με ειλικρίνεια. Η παρουσία του Κ.Μητσοτάκη στο τιμόνι της χώρας συγκέντρωσε στην αρχή συμπάθεια στην κοινωνία ακόμα και στους χώρους της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Το αρνητικό φορτίο από την διακυβέρνηση ΣΥΡΖΑ-ΑΝΕΛ, η φιλελεύθερη ατζέντα του, πρόσθεσαν στον ίδιο και στην κυβέρνηση από συναίνεση μέχρι ανοχή. Το μεγάλο «Μπαμ» έγινε στην υπόθεση των Τεμπών και μετά στην πλημμύρα του Θεσσαλικού κάμπου. Η κυβέρνηση στις Ευρωεκλογές προσγειώθηκε -μάλλον ανώμαλα- στο πεδίο της κοινωνικής δυσαρέσκειας.
Η υπόθεση των Τεμπών σιγοβράζει την δυσφορία για την περίπτωση Καραμανλή και την κρατική αβελτηρία. Ήρθε και η εξωφρενική πορεία της ακρίβειας και η κατάσταση αλλάζει. Η συναίνεση όπως και η ανοχή σταματάνε.
Η οικονομία της χώρας αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα με δυσοίωνο μέλλον. Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας έχει πάει περίπατο. Τα χρήματα του ταμείου ανάκαμψης κατευθύνονται στους κολλητούς. Ένα μοντέλο στηριγμένο στο real estate και στην μονοκαλλιέργεια του τουρισμού δεν εξασφαλίζει σοβαρές προοπτικές. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη τείνει να καταστεί η πιο εμβληματική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης με ισχυρό ταξικό πρόσημο.
Καρτέλ παντού. Στις τράπεζες, στην ενέργεια, στην ακτοπλοΐα. Αισχροκέρδεια στο ταβάνι. Τράπεζες που κερδίζουν δισεκατομμύρια και χρεώνουν στους πολίτες κάθε συναλλαγή. Ασφαλιστικές εταιρείες που ανεβάζουν τις χρεώσεις σε συνδυασμό με τα ιδιωτικά νοσοκομεία. Κόλπα στα σούπερ μάρκετ και στις μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις που κοροϊδεύουν στα μούτρα τους καταναλωτές. Και την ιδία ώρα πλήρη υποστήριξη στον ιδιωτικό τομέα υγείας, στον ιδιωτικό τομέα παιδείας, στις διευκολύνσεις φορολογίας για τους πλούσιους. Εν τω μεταξύ κάθε λαϊκή διεκδίκηση, κάθε λαϊκή διαμαρτυρία βαφτίζεται λαϊκισμός. Τα επιδόματα είναι τα ψίχουλα για να αποφεύγονται την τελευταία στιγμή οι πιθανές κοινωνικές εκρήξεις. Μισθοί στα 800 ευρώ και ενοίκια στα 400. Τι άλλο να πούμε;
Πάμε παρακάτω. Για όσους το κριτήριο δεν είναι μόνο το πορτοφόλι αλλά και η ποιότητα της Δημοκρατίας οι εξελίξεις με τις υποκλοπές είναι πλήγμα στο κράτος δίκαιου. Ο Όρμπαν της Ουγγαρίας άλλωστε, δεν είναι μόνο η αντιφιλελεύθερη ατζέντα στα θέματα δικαιωμάτων και ταυτοτήτων. Είναι και ο συγκεντρωτικός έλεγχος στα ΜΜΕ και στην Δικαιοσύνη. Και τώρα πια στην χώρα μας έχουμε αποτυπώματα Όρμπαν. Γιατί η πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου δημιουργεί ερωτηματικά για την πιθανή διαπλοκή κυβέρνησης και παραγόντων της δικαιοσύνης. Οι απορίες: γιατί ζήτησε συγγνώμη ο Μητσοτάκης, γιατί παραιτήθηκαν Δημητριάδης-Κοντολέων, τι ρόλο έπαιζαν οι εταιρείες με το predator σε σχέση με το κράτος, που είναι τα όρια κατασκοπείας για την παρακολούθηση του αρχηγού των Ενόπλων δυνάμεων, ποιος θα δώσει απαντήσεις για τις λεγόμενες νόμιμες επισυνδέσεις, παραμένουν στον δημόσιο διάλογο. Χωρίς πειστικές απαντήσεις.
Στην Κεντροαριστερά επομένως οι "μεταρρυθμιστικές" φλυαρίες που αγνοούν τα μείζονα ζητήματα των κοινωνικών ανισοτήτων και του κράτους δικαίου είναι φλυαρίες χωρίς "Δια ταύτα".
Και το "Δια ταύτα" είναι μόνο ένα. Η αλλαγή των συσχετισμών και η προοδευτική διακυβέρνηση.
Να το πω πιο απλά και κατανοητά. Ο βασικός στόχος πρέπει να είναι να ηττηθεί δημοκρατικά η κυβέρνηση. Με βάση αυτή την παραδοχή ας συζητήσουμε, ας διαφωνήσουμε, ακόμα και ας μαλώσουμε, για την «Επόμενη μέρα». Για τις προτάσεις και για τις δυνατότητες. Γιατί αν δεν έχουμε από την αρχή αυτήν την παραδοχή ..τσάμπα η συζήτηση.
Πηγή: www.tanea.gr