Γιατί έχουμε καταλάβει λάθος τη νεοτερική φιλοσοφία;

—του Ανέστη Γ. Δειλινού*— 

Να πίνεις μόνος σου, να πίνεις στη θέση του άλλου, να πίνεις με συνέπεια.
Ι. Καντ, Κριτική του καθαρού οινοπνεύματος
Τις τελευταίες δεκαετίες ο φιλοσοφικός λόγος βρίσκεται σε αμηχανία. Νομίζω πως το πρόβλημα βρίσκεται στην τέλεια  παρανάγνωση της νεοτερικής φιλοσοφίας, της φιλοσοφίας δηλαδή που ξεκινά με τον Καρτέσιο. Έχω βάσιμες υποψίες ότι οι σύγχρονοι μελετητές έχουν χάσει όχι μόνο την πραγματική «εικόνα στο χαλί» της νεοτερικής φιλοσοφίας, αλλά και το ίδιο το χαλί κάτω από τα πόδια τους. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεν φταινε αυτοί. Και εξηγούμαι: η νεοτερική φιλοσοφία διαφέρει σε τούτο από τις υπόλοιπες, στο ότι δηλαδή χρησιμοποιεί έναν υπαινικτικό λόγο. Οι νεότεροι επιστήμονες έχουν λανθασμένα εκλάβει αυτόν τον λόγο κατά γράμμα και έτσι έχει δημιουργηθεί αυτή η τεράστια παρεξήγηση, η οποία και ευθύνεται ολοκληρωτικά για τη σημερινή κατάσταση της φιλοσοφίας. Θα σταθώ σε επτά φιλοσόφους το έργο των οποίων εκλαμβάνεται ως κομβικό σημείο για την εξέλιξη της νεότερης φιλοσοφίας και θα επιχειρήσω να αποκαλύψω τη λανθάνουσα ιδέα που οργανώνει σε σύστημα τα φιλοσοφικά τους κείμενα και νοηματοδοτεί εκ νέου την ταραγμένη εποχή τους…

Διαβάστε τη συνέχεια στο dim/art