1) Η ομιλία του κου Μητσοτάκη στη βουλή ξεκίνησε κάνοντας ένα διεθνές ρεπορτάζ για τις πυρκαγιές. Μας ταξίδεψε από τη Χαβάη μέχρι την Τενερίφη, μας ανέλυσε την ξηρά καταιγίδα και την ιδιαιτερότητα των ανέμων στον Έβρο και προσπάθησε να μας πει πως αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι το σύνηθες, δηλ ο μέσος όρος, ενώ υπάρχουν και χειρότερα.
Βέβαια, αυτό που βιώνει η Ελλάδα δεν είναι διόλου το σύνηθες· έχουμε 27 νεκρούς, είμαστε μακράν πρώτοι καθώς έχει καεί το 1,2% της έκτασης της χώρας, περίπου 1.620.000 στρέμματα και έχουμε υποστεί μία ανυπολόγιστη καταστροφή (δάσος Δαδιάς, μονή Οσίου Λουκά).
2) Κατόπιν, ο ΠΘ μάς είπε να αποφύγουμε την αντιπολίτευση ενόσω οι πυροσβέστες δίνουν αυτόν τον άνισο αγώνα και να σκεφτούμε ότι θα μας ακούν στη βουλή να ασκούμε κριτική.
Προφανώς, δεν έχει αντιληφθεί ότι η κριτική μας δεν απευθύνεται στους πυροσβέστες στους οποίους αξίζουν τα εύσημα αλλά στον ίδιο, ο οποίος προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τους πυροσβέστες.
Μαζί βέβαια με τους πυροσβέστες, θα ακούν και οι «εμπρηστές» που επικαλείται η κυβέρνηση ότι ευθύνονται για τις φωτιές. Ίσως το σχέδιο είναι να ακούσουν την κυβέρνηση, να παραδοθούν και αναλάβουν την ευθύνη που αρνείται να αναλάβει η ίδια.
3) Ακολούθησε η γνωστή αναφορά στο 112, το οποίο βεβαίως έχει μεγάλη χρησιμότητα και προστατεύει την ανθρώπινη ζωή.
Όμως η εκκένωση είναι το αποδεικτικό στοιχείο αποτυχίας αντιμετώπισης της κάθε πυρκαγιάς, καθώς προηγείται η πρόληψη, ο γρήγορος εντοπισμός της εστίας στο πεδίο και η άμεση κατάσβεση, ο έλεγχος της φωτιάς και η εκκένωση όταν έχει χαθεί κάθε έλεγχος.
Ακόμη, το 112, πέρα απο σωτήριο, καταλήγει να είναι επιπλέον ένα άλλοθι εύκολης λύσης ταυτόχρονα, για να κρυφτούν πίσω από την ανικανότητα να συντονίσουν οργανωμένα τη διαχείριση της κρίσης, που ωστόσο έχει κόστος τελικά: ανυπολόγιστες ζημιές στη φύση και το περιβάλλον (πανίδα και χλωρίδα) που θα δούμε τις επιπτώσεις στο μέλλον (όχι πλέον μακρυνό) και στις περιουσίες των ανθρώπων, για τις οποίες κοπίασαν χρόνια.
4) Ο ΠΘ συνέχισε την προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών λέγοντας επακριβώς «είναι περίπου βέβαιο ότι η αιτία ήταν ανθρωπογενής. Και είναι επίσης περίπου βέβαιο ότι η φωτιά αυτή άναψε πάνω σε διαδρομές που συχνά χρησιμοποιούν παράνομοι μετανάστες οι οποίοι έχουν μπει στην πατρίδα μας».
Το υπονοούμενο είναι θλιβερό. Δύσκολα μπορώ να σκεφτώ καλύτερο τρόπο να κλείσει κανείς το μάτι στην ακροδεξιά και μετά βεβαίως να πάρει τις απαιτούμενες αποστάσεις.
Καταληκτικά, χειρότερο όλων ήταν το ύφος Έπαρσης του πρωθυπουργού και η υποτιμητική φρασεολογία που χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια της συζήτησης. Και τούτο, ενώ η Ελλάδα ακόμη καίγεται με τον ίδιο στο τιμόνι της χώρας. Όμως, όπως καλά γνωρίζουμε, ο μεγαλύτερο εχθρός του πολιτικού είναι η αλαζονεία. Μένει ο χρόνος να το αποδείξει.