Μπροστά στα μάτια μας εξελίσσεται η τελευταία πράξη του δράματος της διακυβέρνησης της χώρας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η κατάρρευση της κυβέρνησης γίνεται με ταχύτατους ρυθμούς και η δεύτερη κρίση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι θέμα χρόνου. Ο Φρανκενστάιν που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ στρέφεται με μανία κατά του δημιουργού του, ο οποίος τον κορόιδεψε υποσχόμενος μάλιστα ότι αποκλείεται να τον κοροϊδέψει. Οτι δεν είναι σαν τους άλλους, ότι θα εκπληρώσει τα υπεσχημένα. Οι υποσχέσεις έφεραν ψήφους, το μίσος έφερε ψήφους και προπηλακισμούς και όλα αυτά τώρα επιστρέφονται εντόκως και τοκογλυφικά. Το κύμα μίσους που τροφοδότησαν επιστρέφει σαν τσουνάμι. Εγκλωβισμένη η κυβέρνηση στον λάκκο του αντιμνημονιακού λαϊκισμού, που μόνη της έσκαψε, βλέπει με τρόμο τους πάντες να στρέφονται εναντίον της. Δίκαια και παράλογα αιτήματα γίνονται ένα, μια μαχητική ετερόκλητη συμμαχία συμφερόντων συγκροτείται που απαιτεί εδώ και τώρα λύσεις που για να ικανοποιηθούν θέλουν τρεις προϋπολογισμούς και με μαθηματική ακρίβεια θα μας φέρουν στην τελευταία και μοιραία σύγκρουση με τους εταίρους και δανειστές μας.
Πολλοί παράγοντες και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό εγκλωβίστηκαν στη θεωρία ότι «μόνο μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνει τη βρώμικη δουλειά, να περάσει τα μέτρα χωρίς κοινωνικές εντάσεις». Επεσαν έξω. Δεν ήξεραν τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν κατάλαβαν την τερατογένεση από τη σύμπραξη με τους ΑΝΕΛ. Μια κυβέρνηση και ένα κόμμα που δεν πιστεύουν αυτό που κάνουν, που συνεχίζουν να μιλάνε διπλή γλώσσα και να κλείνουν το ένα μάτι στην εκλογική τους πελατεία και αμέσως μετά το άλλο στους πιστωτές μοιραία και αναπόφευκτα θα καταρρεύσουν. Και όσο οι πολίτες που τους πίστεψαν αντιλαμβάνονται ότι και σε επίπεδο προσωπικών δεξιοτήτων ο βασιλιάς είναι γυμνός, εξανεμίζονται και τα τελευταία υπολείμματα πολιτικού κεφαλαίου κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ. Και όλα αυτά στη χειρότερη δυνατή συγκυρία με την ΕΕ να χειμάζεται από το μεταναστευτικό-προσφυγικό, τις μετριοπαθείς δυνάμεις της λογικής να πιέζονται από τους ακραίους και με ορατό τον κίνδυνο να εγκλωβιστούν στη χώρα μας εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένοι άνθρωποι.
Ο κίνδυνος να αφήσει πίσω του ο ΣΥΡΙΖΑ μια σχεδόν ακυβέρνητη πολιτεία με εξαγριωμένους και αποκαρδιωμένους για χίλιους λόγους πολίτες είναι επί θύραις. Και αυτό πρέπει να το αποτρέψουμε με κάθε τρόπο. Η πολιτική και οι πολιτικοί οφείλουν να προετοιμάσουν λύση εδώ και τώρα που θα κρατήσει τη χώρα όρθια μέσα στην ΕΕ. Κυβέρνηση ευρύτατης συνεργασίας με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής που θα περάσει τον κάβο και μόνο τότε θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Κάθε άλλη «λύση» θα σπρώξει τα πράγματα προς το αδιέξοδο. Γιατί εδώ που έφτασαν τα πράγματα πρέπει να έχει γίνει συνείδηση ότι δεν μπορεί ένα κόμμα μόνο του να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Ακόμα και αν επικεφαλής του είναι κάποιος ικανότερος του δυστυχούς Τσίπρα. Πάντα σε κρίσεις τέτοιου μεγέθους χρειάστηκε η σύμπραξη πολλών.