Οι γιατροί αναγκάστηκαν  να ακρωτηριάσουν το αριστερό κάτω άκρο, του 31χρονου αστυνομικού που επλήγη  από τη ναυτική φωτοβολίδα των χούλιγκαν κατά τη διάρκεια των επεισοδίων στου Ρέντη,

Αν ζήσει θα είναι ένας ακόμη ανάπηρος. Κάποιοι δεν θα  συγκινηθούν καθόλου.

Μας σοκάρει είναι η αμετροέπεια  των αθλητικών παραγόντων που χωρίς αιδώ και συναίσθηση υπερασπίστηκαν την έκρηξη της βίας που σαν κορύφωση της είχε τον τραγικο τραυματισμό. Υπερασπίστηκαν το στρατό τους λες και  ο τραυματισμός ήταν ένα συνηθισμένοεργατικόατύχημα. 

Η ελληνική πολιτεία πληρώνει την διαπλοκή των εκλεγμένων εκπροσώπων  με τον κόσμο των αθλητικών συλλόγων

Η έννοια του νόμου μπαίνει στο ζύγι. Τα μέτραεξαγγέλλονταικομματιαστάαπό  το φόβο του πολιτικού κόστους. Και το μαχαίριχρόνια τώρα δεν φτάνει στο κόκκαλο.

Εκ του ασφαλούςόσοι βρίσκονται εκτός εξουσίας κατηγορούν τους εκάστοτε κυβερνώντες για την αθλητική βία, λες κι έχει έναν πολιτικόπατέρα

Κάποιοι ιδεολογικοποιούν το φαινόμενο αποδίδοντας το σε κοινωνικά αδιέξοδα. Λες και σε   μια  άλλη κοινωνία το φαινόμενο δεν θα υπήρχε,αφού ο νέος τύποςανθρώπου που διαχρονικάεπικαλούνται, δεν θα επέτρεπε στα αντικοινωνικά αυτά στοιχεία  να εκδηλωθούν.  Βολικήθεωρία μα το Θεό.  Ξεχνάνε ότι ο νέοςτύποςανθρώπουχτίστηκε  με σκληρήκαταπίεση και αμείλικτη επιβολή της κοινωνικής τάξης .

Όμως η τυφλή βία είναι εδώσήμερα.Και εντός και εκτόςγηπέδωνπαντού στην δημοκρατικήκατά τα άλλακοινωνία μας

Τα περιστατικάβίας στα σχολείαπυκνώνουν.  Παρακολουθούμεαμήχανα τις αντιδράσειςγονιών και εκπαιδευτικών να χάνονται μέσα στην επίκληση της δημοκρατικής παιδαγωγικής αντιμετώπισης.

Αλλά δημοκρατικήαντιμετώπιση χωρίς ευθύνη δεν νοείται. Ευθύνη των ενηλίκων  είτε αυτοί είναι εκπαιδευτικοί,είτε γονείς αλλά και ευθύνη των παιδιών

Έχουμε πει και άλλη φορά ότι τα παιδιά δεν έχουνπάνταδίκιο.  Και ο καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς μας βάζειαπέναντιστην ευθύνη της αυστηρότητας.Αυστηρότητα με δικαιοσύνη και κατανόηση

Μη γελιόμαστε. Από χρόνιαμεγαλώνουμε τα παιδιά μας και τους νέους σαν να είναι από βούτυρο. Τρέμουμε να τα βάλουμε αντιμέτωπαμε το όχι και τα όριαόπου η παραβατικότητα  θα έχεισυνέπειες.  Εφευρίσκουμεάλλοθι κι τους τα χορηγούμεχωρίςδεύτερησκέψη. Με ευκολίαλέμε  «Ε,παιδιά είναι»

Γιατί τρέμουμε την ευθύνη , παζαρεύουμε την ανάληψή της. Και πασχίζουμε να την αποφύγουμε  εφευρίσκοντας δικαιολογίες για τις παραβατικές συμπεριφορές των παιδιών και των νέων.

Σίγουρα φταίει τόσο  το οικογενειακό περιβάλλον όσο και το εκπαιδευτικόσύστημα  το οποίο από πάνω αποθαρρύνει τους εμπνευσμένους εκπαιδευτικούς.

 Το φαινόμενο δεν είναι ταξικό. Είναι τοξικό. Εκτείνεται οριζοντίως και καθέτως στην κοινωνίακαι έχει καθολικότητα. 

Το ακρωτηριασμένοπόδι του αστυνομικού είναι αποτέλεσμα ακρωτηριασμένηςβούλησής.μας.  Όλοιμετέχουμε στο πανηγύρι της ανοχής.

Άλλοςαπό ιδιοτέλεια και άλλος από ιδεοληψία, άλλος από αβουλία και άλλος  από αδιαφορία, άλλος από άλλη αιτία

Νοιώθω πως το συμβάν αυτό μας αφορά όλους. Και αυτό με τρομάζει.

Σχόλιο στην Εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη στο Α΄ Πρόγραμμα της ΕΡΤ