Το μνημόνιο είναι μια «δυναμική» σύμβαση που είναι η έκφραση της συμφωνίας των εταίρων την συγκεκριμένη στιγμή-περίοδο, με τους πολιτικούς συσχετισμούς της συγκυρίας.
.
Οι αλλαγές και οι τροποποιήσεις είναι σύμφυτα στοιχεία του μνημονίου και εξαρτώνται καταλυτικά από τις κοινωνικο-πολιτικές μεταβολές και τις ισορροπίες των πολιτικών εκφραστών τους.
.
Το μνημόνιο είναι ένα εργαλείο για να πραγματωθεί η εκφρασμένη πρόθεση αλληλεγγύης και βοήθειας των εταίρων μας, με πραγματικούς όρους, στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες που βρέθηκε η χώρα μας.
.
Οι δυνάμεις του ορθολογισμού και του ευρωπαϊκού προσανατολισμού, έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να εναντιωθούν στην ενοχοποίηση των εργαλείων έκφρασης αυτής της αλληλεγγύης. Άλλος δρόμος για να παρασχεθεί αυτή η βοήθεια, δεν υπάρχει. Απαιτείται κάποια συμφωνία διατυπωμένη στη μορφή «μνημονίου».
.
Η άρνηση μιας τέτοιας συμφωνίας, είναι αυτοκτονική επιλογή. Δεν είναι δυνατή η συμβολή των εταίρων μας, αν εμείς δεν το επιθυμούμε και ως εκ τούτου δεν συμφωνούμε.
.
Η πολιτική των Μνημονίων είναι δυνατόν να τελειώσει μόνον την ημέρα που η Ελλάδα μπορεί να βγει και να δανεισθεί, ή να βρει χρήματα για την αναχρηματοδότησή της από κάποια άλλη πηγή…
.
Οι άμεσες επιπτώσεις από την αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη, σίγουρα θα είναι ισοπεδωτικές. Ένταση στη φυγή κεφαλαίου, πυροδότηση της υποτίμησης και του πληθωρισμού, επαναπροσδιορισμός και επαναδιαπραγμάτευση της ονομαστικής αξίας όλων των υπαρχόντων συμβολαίων, φέρνοντας χρηματοοικονομικό χάος… και τελικά, ανάγκη περισσότερης (!) λιτότητας για να διαχειρισθεί κανείς εκείνη την κατάσταση, καθώς η Ελλάδα προφανώς εξακολουθεί να καταγράφει πρωτογενές έλλειμμα, το οποίο θα πρέπει να εκμηδενιστεί, εάν η Ε.Ε. και το ΔΝΤ σταματήσουν να χρηματοδοτούν.
.
Για όλους αυτούς τους λόγους, αποτελεί στρατηγικό πολιτικό λάθος των δυνάμεων του ευρωπαϊκού προσανατολισμού, η φοβισμένη και ενοχική υποστήριξη της ανάγκης για το μνημόνιο.
.
Τις προηγούμενες μέρες γίναμε μάρτυρες μιας ιδιαίτερα διασκεδαστικής καταγραφής των απόψεων για τους όρους και το χρόνο απεμπλοκής από το Μνημόνιο. Βέβαια, το ίδιο το Μνημόνιο προβλέπει πέρας και απεμπλοκή το 2015!
.
Η εξέλιξη των επαναληπτικών εκλογών, αποτελεί νίκη των αντιμνημονιακών δυνάμεων… Η συμβολή της φαιοκόκκινης συμμαχίας ήταν καθοριστική.
.
Η κρατική μηχανή σε αδράνεια, οι ακυρώσεις στον Τουρισμό χωρίς τη δυνατότητα στοιχειώδους αντίδρασης, η ελπίδα για ταχύτερη αύξηση της ρευστότητας σε καταστολή, οι καθυστερήσεις στην εκταμίευση του ΕΣΠΑ σε ενδεχόμενη μονιμοποίηση και συνολική ακύρωση του προγράμματος…
.
Στην τρέλα της ενοχοποίησης όλων των άλλων, χωρίς σοβαρή δική μας εναλλακτική πρόταση, πρέπει να αντιπαρατεθούμε. Γιατί το χειρότερο απ’ όλα είναι το ενδεχόμενο να βγούμε από το ευρώ και μετά, για να επιβιώσουμε, να ξαναγυρίσουμε στο μνημόνιο, με δραχμή!
.
Δύο δρόμοι υπάρχουν. Ο ένας, να ακολουθήσει η χώρα (με όλα τα παραπάνω ρίσκα) επιθετική πολιτική παύσης πληρωμών άμεσα και ο άλλος, να υποστηριχθεί το πρόγραμμα του μνημονίου, με τις όποιες διορθώσεις του μπορεί να επιτευχθούν, επιχειρώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να επιτευχθούν οι μακροοικονομικές του στοχεύσεις, όπως στο 120% ΑΕΠ το χρέος, το 2020.
.
Σήμερα πλέον όλοι γνωρίζουν την αλήθεια. Επιλέγουμε ευρώ (φαίνεται πως έχει ξεκαθαρίσει). Συνεπώς, προσπαθούμε να πείσουμε με προτάσεις – «ισοδύναμα» για τροποποιήσεις του μνημονίου, κατόπιν συμφωνίας των συμβεβλημένων εταίρων μας/δανειστών! Μέχρι όμως την αλλαγή του, το υλοποιούμε. Δεν στρεψοδικούμε, δεν υπονομεύουμε, δεν νομιμοποιούμε την αναξιοπιστία. Εργαζόμαστε!
.
*Ο Κ. Χλωμούδης διδάσκει στο Παν/μιο Πειραιώς και είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής της «Μεταρρύθμισης».