Αδελφοσκοτωμοί ή συνεργασίες;

Γιάννης Πανούσης 06 Δεκ 2024

[Μνήμη φίλου καθηγητή Λάμπη Δημόπουλου,γνήσιου κι ανιδιοτελούς αριστερού διανοητή]

Καλύτερα να χαθεί ένα όνειρο

παρά να καταλήξει στα λασπόνερα

Τόλης Νικηφόρου,Λατρεία

Η απαραίτητη ,σ’έναν πολιτικό, κοινωνική νοημοσύνη[κι όχι η διευκολυντική  για το ‘έργο του’ τεχνητή νοημοσύνη που αντικαθιστά τη ρηχή σκέψη]πρέπει να τον προστατεύει από ιδεολογικούς ακροβατισμούς και ηθικές αλλοιώσεις

Ακόμα κι οι υπολογιστικοί[αλλά όχι πάντοτε καλά υπολογισμένοι]Μακιαβελισμοί για ν’απαλλαγούν από ‘τους φαγώσιμους ξένους’ πρέπει να διαθέτουν κάποιο όριο,κάποιο σχέδιο ή κάποιο νόημα[πλην της ‘αιμοδιψίας’]

Όταν μάλιστα ορισμένοι εκλαμβάνουν τον εαυτό τους σαν ηθοποιό-πρωταγωνιστή ρόλων,με μόνη πνευματική σκευή την υψωμένη γροθιά στο κενό,τότε το εισιτήριο χωρίς επιστροφή στο ταξίδι με τα πολλά μαύρα τούνελ, είναι δεδομένο κι αναπόφευκτο

Ο οποιοσδήποτε συνδυασμός μίας παραφουσκωμένης θεωρίας παιγνίων με ‘το δίλημμα του κρατούμενου’[όπου ο ένας καρφώνει τον άλλον για να σωθεί]συγκρούεται με την ασταθή στρατηγική,θνησιγενή και συνήθως ασύμμετρη με το υπό διαχείριση πρόβλημα

Τα ‘κυκλώματα των φίλων’,που δεν αρκούνται σε δια-κομματικές συγκρούσεις αλλά αρέσκονται και σε συνεχείς ενδο-κομματικές έριδες,συχνά και σε ενδο-ειδολογικές εκκαθαρίσεις[για μερικούς που προέρχονται από άλλο ιδεολογικό ‘είδος’],παραβιάζουν καθ’έξιν τις κόκκινες γραμμές των παραδόσεων,των κανόνων και της πολιτικής ηθικής

Μολονότι λειτουργούν σαν Ιεροεξεταστές που τιμωρούν ‘μάγους’ με τελετουργικές ψηφοφορίες,αφού χωρίς αφορισμένους εχθρούς θα ήσαν υποχρεωμένοι να κατηγορήσουν τους εαυτούς τους,αυτοί οι οιονεί-ανεύθυνοι και εσαεί-αθώοι πολύ γρήγορα θα βρεθούν σε αδιέξοδο

Σε κάθε περίπτωση η διαχείριση των κρίσεων δεν σχετίζεται πάντοτε με το ‘ποιός έχει περισσότερο δίκιο’,αλλά και με ‘το ποιός είναι ο ικανότερος να βρεί την πολιτική μεσότητα για να προχωρήσει η Ιστορία’

Χρειαζόμαστε συνεπώς πολιτικούς της ευθύνης κι όχι πολιτικάντηδες της υπεκ-φυγής

Αυτό ας είναι το μήνυμα των ενεργών πολιτών στους επαγγελματίες πολιτικούς της καρφωμένης καρέκλας

Υ7Γ.Επειδή έχουν για ιστορικούς λόγους[;] ανοίξει και πάλι το διάλογο για την περίοδο του Εμφυλίου η μόνη χρήσιμη διδακτέα ύλη είναι να σταματήσουμε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας.Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού ανακυκλώσεις[ή και περικυκλώσεις]

ΥΓ2.’Απόφασισα να φύγω-

Όχι όμως να λείπω-

Να παραλείπω-

Να υπολείπομαι’[Ιωάννα Λεκκάκου,Το τίμημα]