liberal.gr
Τα Άβδηρα, αρχαία πόλη της Θράκης, γνώρισαν μεγάλη ακμή κατά τους αρχαίους χρόνους και υπήρξαν πατρίδα του μεγάλου Δημόκριτου και του σοφιστή Πρωταγόρα. Για άλλους λόγους όμως έμελλε να είναι περισσότερο γνωστή η αρχαία αυτή πόλη και λιγότερο για τα σπουδαία τέκνα της.
Στην ιστορία έμειναν τα Άβδηρα και ο όρος «Αβδηριτισμός», επειδή, όπως θρυλείται, οι αρχαίοι Αβδηρίτες, όταν αποφάσισαν να εξασφαλίσουν στην πόλη τους πόσιμο νερό, δεν φρόντισαν να το αναζητήσουν πρώτα και, αφού πεισθούν ότι ήταν κατάλληλο και αρκετό, να κατασκευάσουν τα απαραίτητα για την ύδρευση έργα. Αντ’ αυτού, προκατασκεύασαν μία μεγαλόπρεπη κρήνη, ξοδεύοντας μάλιστα για την κατασκευή της όλα τα χρήματα που είχαν συγκεντρώσει για την ύδρευση της πόλης τους. ‘Έτσι τους έμεινε μόνο η κρήνη, περικαλλής μεν, αλλά χωρίς νερό.
Ξαναθυμηθήκαμε την περίπτωση των αρχαίων Αβδηριτών όταν έπεσε στα χέρια μας ένα έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) με τίτλο: Δημοσίευση Ειδικών Δράσεων «Υδατοκαλλιέργειες» – «Βιομηχανικά Υλικά» – «Ανοιχτή Καινοτομία στον Πολιτισμό». Πρόκειται για Δράσεις που χρηματοδοτούνται από το ταλαιπωρημένο ΕΣΠΑ 2014-2020. Προσέξτε τις ημερομηνίες των διαφόρων σταδίων της διαδικασίας, όπως τις μεταφέρω από το σχετικό έγγραφο: Ημερομηνία δημοσίευσης της προκήρυξης: 11 Ιουλίου 2017. Καταληκτική ημερομηνία υποβολής προτάσεων, μετά από διάφορες παρατάσεις: 15 Δεκεμβρίου 2017. Ως εδώ καλά, δόθηκε ένα εύλογο χρονικό περιθώριο για τη σύνταξη και υποβολή των προτάσεων. Κρατηθείτε όμως πριν ακούσετε την ημερομηνία δημοσίευσης του «προσωρινού καταλόγου Δυνητικών Δικαιούχων»: 22 Ιανουαρίου 2019! Χρειάσθηκαν, δηλαδή, δέκα τέσσερις ολόκληροι μήνες για την αξιολόγηση των προτάσεων. Σήμερα δε, επτά μήνες μετά από αυτή την προσωρινή επιλογή των Δυνητικών Δικαιούχων και δυο ολόκληρα χρόνια μετά από την Προκήρυξη των Δράσεων, δεν έχει πραγματοποιηθεί η λεγόμενη ένταξη των έργων, ώστε να ξεκινήσει η υλοποίησή τους.
Η πρακτική αυτή, για να είμαστε δίκαιοι, δεν περιορίζεται στη ΓΓΕΤ. Διαπερνά – και ταλαιπωρεί – το σύνολο του ΕΣΠΑ. Γι’ αυτό άλλωστε και η απορρόφηση των πόρων του βρίσκεται μόλις στο 25%, παρόλο που βρισκόμαστε στο μέσον του έκτου από τα επτά συνολικά χρόνια της προγραμματικής περιόδου.
Ο μηχανισμός υλοποίησης είναι βέβαια σχεδιαστικά άρτιος. Εκεί να δείτε σωρεία αυστηρών προϋποθέσεων, εκεί να δείτε ελέγχους επί ελέγχων, εκεί να δείτε περίτεχνους συνδυασμούς στόχων, υπο-στόχων, προτεραιοτήτων, κατηγοριών περιφερειών, ταμείων. Μπορεί το αποτέλεσμα να είναι φτωχό, αλλά το σύστημα είναι τέλειο. Κάτι σαν την κρήνη των Αβδήρων!
Πολλή δουλειά περιμένει, και στο πεδίο αυτό, τη νέα κυβέρνηση, τον αρμόδιο υπουργό και το επιτελείο του. Και όχι μόνο σε ό,τι αφορά τη βελτίωση των μηχανισμών και υπηρεσιών στο εσωτερικό, αλλά και ως προς τη διεκδίκηση απλούστευσης των ευρωπαϊκών διαδικασιών, που και αυτές είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για φαινόμενα σαν αυτό που περιγράψαμε. Και τούτο επειδή ο Αβδηριτισμός, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα ΕΣΠΑ, ενδημεί και στις Βρυξέλλες.