«Αποφράδα ημέρα» αποκαλεί ο Βασίλης Καπετανγιάννης (ΒΚ) την 25η Ιανουαρίου 2015, ημερομηνία που η κάλπη ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ νικητή των εθνικών εκλογών και τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου στη θέση του κυβερνητικού συνοδηγού στο τιμόνι της χώρας. Μια fast truck συγκυβέρνηση που αποτέλεσε αδικαιολόγητα έκπληξη για πολλούς - «αδαείς» ή «αφελείς» τους ονομάζει ο ΒΚ - αφού η σύμπνοια Αριστεράς και Ακροδεξιάς είχε καλλιεργηθεί από καιρό στις πλατείες των «αγανκτισμένων».
Από την ημέρα αυτή και μετά ξεκίνησε η τρίτη και πιο επώδυνη περίοδος της μνημονιακής περιπέτειας η χώρα βρέθηκε, για ένα εξάμηνο τουλάχιστον, αντιμέτωπη με το φάσμα του GREXIT. Ο ΒΚ περιγράφει τα γεγονότα αυτού του εφιαλτικού εξαμήνου με τον δικό του καταλυτικό ύφος και λόγο καταρρίπτοντας ένα προς ένα όλα τα προσχηματικά επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν τότε ή επινοήθηκαν στη συνέχεια για να αποσείσουν τις μεγάλες ευθύνες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για το βαρύ τίμημα που πλήρωσε η χώρα.
Το ιστορικό δοκίμιο του ΒΚ καταγράφει αναλυτικά τις φάσεις αυτού του εξαμήνου αρχίζοντας από το διάστημα της αντιμνημονιακής «απάτης» και όχι της «αυταπάτης» όπως το παρουσίασε αργότερα ο Αλέξης Τσίπρας. Ο δήθεν «έντιμος συμβιβασμός» τον οποίο «αναγκάστηκε» να κάνει η κυβέρνηση των «αγανακτισμένων» δεν ήταν παρά μια προδιαγεγραμμένη πορεία, όπως φάνηκε και στα απομνημονεύματα της ενθουσιασμένης από τον Έλληνα Πρωθυπουργό Άγγελας Μέρκελ.
Για να φτάσουμε στο «Μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ» χρειάστηκε βέβαια να ναυαγήσει το «σχέδιο Χ» της ρήξης με την Ευρώπη και της επιστροφής στη δραχμή που είχε επεξεργαστεί λεπτομερώς ο Γιάνης Βαρουφάκης ο οποίος είχε αναλάβει τα οικονομικά ηνία της χώρας σε συνεργασία με τον επιστήθιο φίλο του Αμερικανό οικονομολόγο Τζέιμς Γκαλμπραίηθ και την ομάδα του. Άλλωστε και οι δύο αντι-ευρωπαϊστές νομπελίστες Τζόζεφ Στίγκλιτς και Πωλ Κρούγκμαν επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση είχε έτοιμο το σχέδιο του «παράλληλου νομίσματος» και της εξόδου από το ευρώ.
Το τελευταίο διάστημα, στο πλαίσιο του rebranding του Αλέξη Τσίπρα, παρουσιάστηκε και η εκδοχή της ύπαρξης ενός δήθεν «plan Β» προκειμένου να υποστηριχτεί ότι η κωλοτούμπα από το αντιμνημονιακό σενάριο και το αποτέλεσμα του αντιευρωπαϊκού δημοψηφίσματος ήταν προσχεδιασμένα ως εναλλακτική διέξοδος. Πρόκειται προφανώς για ένα εκ των υστέρων κατασκευασμένο σχέδιο το οποίο αγνοούσαν, με βάση τις δηλώσεις τους, ακόμα και οι στενότεροι συνεργάτες του πρώην Πρωθυπουργού που βρίσκονται σήμερα διασκορπισμένοι στις πιο διαφορετικές άκρες της Βουλής και εκτός αυτής. Με το σχέδιο αυτό ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει, σύμφωνα με τον ΒΚ, να επιδώσει στην κοινή γνώμη νέα πολιτικά διαπιστευτήρια αρνούμενος ουσιαστικά το πολιτικό του παρελθόν.
Η Ελλάδα δεν γλύτωσε την πτώχευση και την έξοδο από το ευρώ χάρη στις απάτες, τις αυταπάτες και τα διάφορα σχέδια της διακυβέρνησης Τσίπρα. Όπως γράφει αναλυτικά ο ΒΚ η χώρα διέφυγε τον κίνδυνο εξ αιτίας των μεγάλων κονδυλίων που διέθεσαν οι Ευρωπαίοι μπροστά σε μια πρωτοφανή για την ΕΕ κρίση κράτους-μέλους της, των πιέσεων πολλών κυβερνήσεων που δεν ήθελαν το GREXIT αλλά και των μεγάλων προσπαθειών που κατέβαλαν οι κυβερνήσεις συνασπισμού που προηγήθηκαν των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Από την «Πρώτη φορά Αριστερά» και μετά η Ελλάδα ακολούθησε αντίστροφη πορεία προς τον γκρεμό, φτάνοντας στο χείλος του.
Ανάμεσα στα συμπεράσματα που αναφέρει στο «Αντί επιλόγου» κεφάλαιο του κειμένου του, ο ΒΚ γράφει χαρακτηριστικά:«Η έλλειψη στοιχειώδους πολιτικής συναίνεσης σε μια χώρα όπου οι κυβερνήσεις συνεργασίας στην καλύτερη περίπτωση αποτελούν αναγκαίο κακό είχε πανάκριβο τίμημα. Σε αντίθεση με χώρες, όπως η Πορτογαλία ή η Ιρλανδία, όπου η έξοδος από το Μνημόνιο, ακριβώς λόγω της συναίνεσης των κυριότερων πολιτικών κομμάτων, υπήρξε τάχιστη και αποτελεσματική. Αυτή η ειδοποιός διαφορά επέφερε τεράστιο και μακροχρόνιο κόστος στην Ελλάδα. Κι αυτό είναι μια πολιτική συζήτηση που δε βρίσκει ακόμα πρόσφορο έδαφος. Και το γεγονός αυτό θα έχει το ανάλογο κόστος». Ένα σημαντικό δοκίμιο που φιλοξενεί η Μεταρρύθμιση και αξίζει να διαβαστεί. Η ιστορική μνήμη πρέπει να παραμένει πάντα ζωντανή.
Μεταρρύθμιση
Θλιβερή Επέτειος
Η Αποφράδα ημέρα για την Ελλάδα
Για να μην ξεχάσουμε ποτέ την 25η Ιανουαρίου 2015
Το βαρύτατο τίμημα που κατέβαλε η χώρα λόγω της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, την «κωλοτούμπα» και τα «παραδοτέα» του κ. Τσίπρα.
Το Σάββατο, 25 Ιανουαρίου, συμπληρώνονται 10 χρόνια από την εθνικές εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας επιτύχει το εκπληκτικό ποσοστό του 36,34% και έδρες 149 με βάση το bonus των 50 εδρών ως πρώτο κόμμα (τότε δεν τον ενοχλούσε ο εκλογικός νόμος) σχημάτισε πάραυτα, την επομένη, κυβέρνηση με εταίρο τους Ανεξάρτητους Έλληνες του κ. Π. Καμμένου, ένα φασίζων λαϊκιστικό ακροδεξιό κόμμα. Επρόκειτο για μια επιλογή στρατηγικού χαρακτήρα. Επαναλήφτηκε στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου του 2015, όταν, με το ίδιο εκλογικό σύστημα, ο μεν ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε το 35, 46% της συνολικής ψήφου και 145 έδρες οι δε ΑΝΕΛ το 3,69% και 10 έδρες. Η στρατηγική αυτή συμμαχία στην κορυφή και τη βάση εξέπληξε μόνο τους αδαείς και αφελείς ή όσους πίστευαν σε κάποιο αναλλοίωτο, ανύπαρκτο δε, «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς» και άλλα αριστερά κουραφέξαλα. Οι αντιλήψεις των δυο κομμάτων, διαμορφωμένες από την προφανή όσμωση στην περίοδο των «Αγανακτισμένων» της Άνω και Κάτω Πλατείας και της «αντιμνημονιακής» πολιτικής απάτης, οι πολιτικοί και ιδεολογικοί τους προσανατολισμοί, οι εκλογικές τους βάσεις ως συγκοινωνούντα δοχεία, επρόκειτο να αποτελέσουν μόνιμα χαρακτηριστικά στην περίοδο της κοινής διακυβέρνησης (2015-2019).
Οι διάφορες δικαιολογίες περί «αναγκαστικής» επιλογής των ΑΝΕΛ ως κυβερνητικού εταίρου δεν είναι παρά παραμύθια για μικρά παιδιά. Παραμύθια που συνεχώς μεταμορφώνονται ανάλογα με τη συγκυρία ούτως ώστε, όπως θα αναπτύξω πιο κάτω, να έχει διαμορφωθεί μια ολόκληρη ανθοδέσμη δικών τους ερμηνειών της «Πρώτης Φοράς Αριστερά» (και πρώτης φοράς με την άκρα Δεξιά) για το εφιαλτικό Α΄ εξάμηνο του 2015. Επομένως, στην επέτειο θα αναπτυχτούν από όλα τα μέρη στα οποία διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη ο ΣΥΡΙΖΑ, οι δικές τους «εορταστικές» εκδοχές για τον εφιάλτη αυτόν που έφερε συνειδητά, με σκόπιμη πολιτική, με Σχέδιο, τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, στην άτακτη ξανά χρεοκοπία. Στόχος ήταν να την αποσπάσει από την ευρωζώνη και την ΕΕ, τις φυσικές οικονομικές και γεωπολιτικές της συμμαχίες, εγκαθιστώντας ένα αυταρχικό, ανελεύθερο και ελεγχόμενο καθεστώς χώρας που δε θα απείχε και πολύ από χώρα της Υποσαχάριας Αφρικής. Εκεί θα κατέληγε αναπόφευκτα η πρώην «Αμερική των Βαλκανίων» ή η φιλοδοξούσα να γίνει, με αέρα κοπανιστό και δανεικά, «Δανία του Νότου».
Η 25η Ιανουαρίου 2015 παραμένει η Αποφράδα ημέρα της Μεταπολίτευσης. Ακόμα η χώρα δυστυχώς δεν έχει συνέλθει, δε φαίνεται, από την συμπεριφορά και τα «πιστεύω» των πολιτών της, να έχει καταλάβει τι ακριβώς έγινε και χρεοκόπησε, γιατί πίστεψε τη νεοσταλινκή πολιτική συμμορία του κ. Τσίπρα ότι κάποιος άλλος «δρόμος» και «κόσμος» ήταν εφικτός. Ποτέ δεν επιδόθηκε σε μια ειλικρινή δημόσια συζήτηση εθνικής αυτογνωσίας. Το απέφυγαν όλες οι πολιτικές δυνάμεις, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Ενώ η ΝΔ, για τους δικούς της πολιτικούς λόγους που έχουν να κάνουν με τη συγκάλυψη των ευθυνών της Καραμανλικής συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, δεν προχώρησε σε σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής στη Βουλή αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το 2019. Στόχος δε θα ήταν να διωχθούν κάποια πρόσωπα αλλά να αποκαλυφτούν όσα ήταν δυνατόν για την περίοδο εκείνη ως αναγκαίο μάθημα εθνικής αυτοκριτικής και αυτογνωσίας, αναγκαία άσκηση που ουδέποτε ήταν αρεστή. Έπρεπε, όμως, να γίνει για να περιοριστούν κατά το δυνατόν οι πιθανότητες να επαναληφτούν τα ίδια λάθη.
Αν ο εξ ορισμού «αθώος λαός», εκβιάστηκε, εξαναγκάστηκε, υποτάχτηκε, αντέδρασε, «αντιστάθηκε» για λόγους αξιοπρέπειας και εθνικής υπερηφάνειας και τα συναφή, τότε δεν υπάρχει έδαφος για συζήτηση. Όλα ήταν ορθώς καμωμένα, άλλοι φταίνε για τη χρεοκοπία της χώρας, όχι το ασφαλιστικό, η υπερκατανάλωση, η κραιπάλη του Δημοσίου, η επίπλαστη ευημερία με δανεισμό. Με λεφτά δανεικά ζούσαν οι τζάμπα μάγκες στη χώρα των Λωτοφάγων. Επομένως, όταν ο κόμπος έφτασε στο χτένι κανείς δεν ήθελε να πληρώσει το τίμημα, η μετάθεση ευθυνών στην πολιτική και στην προσωπική και πολιτική ζωή των πολιτών αποτελεί ύψιστη τέχνη. Ο φαιοκόκκινος λαϊκισμός θριάμβευσε αλλά, ευτυχώς, μετά από χρόνια τελικά (και επί του παρόντος) δεν υπερίσχυσε.
Γι αυτό έχει σημασία να υπενθυμίζουμε το 2015, τα πεπραγμένα του Α΄ εξαμήνου που βρίσκονται σε άμεση συνάφεια με την αθλιότητα της τετραετίας, της δεύτερης θητείας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που επακολούθησε (2015-2019).
Συνέχεια: The Delivery boy