Μια ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία ανέλαβε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, με στόχο να προβληθεί η Ελλάδα, με απλές και ανέξοδες λύσεις, μέσα από τους ίδιους τους επισκέπτες της.

Μέσω επιστολής, την οποία κάθε ξενοδοχείο και επιχείρηση ενοικιαζόμενων δωματίων θα τοποθετεί στο δωμάτιο, θα ευχαριστεί τον πελάτη για την επιλογή του και θα τον καλεί να διαφημίσει την Ελλάδα, μεταφέροντας μέσω των social media τις εμπειρίες σε φίλους και γνωστούς.

Ομολογουμένως έξυπνη κίνηση διότι το ιντερνετικό κουτσομπολιό, το παλιό «από στόμα σε στόμα», μπορεί να έχει πολλαπλάσια αποτελέσματα από την οργανωμένη διαφήμιση, η οποία στοιχίζει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και σε πολλές περιπτώσεις, τουλάχιστον στο παρελθόν, ήταν άστοχη διαφημίζοντας πχ την Ελλάδα στη ….Ζιμπάμπουε.

Υπάρχει όμως ένα κίνδυνος. Σε αντίθεση με τη διαφήμιση, όπου το μήνυμα είναι αυτό που εμείς κατασκευάζουμε, το e-κους κους, στη λογική του «good news no news», αναπαράγει με τεράστια ταχύτητα και σε μεγάλο εύρος ακόμη και το παραμικρό λάθος. Ιδιαίτερα όταν οι ξένοι μας έχουν «στη μπούκα». Αναρωτιέμαι δηλαδή τι θα γράψει στην επιστολή της τουρίστρια που συνάντησα σε ξενοδοχειακή μονάδα στα Χανιά, η οποία ζήτησε μια πετσέτα από τον υπεύθυνο της πισίνας, όπως δηλαδή συνηθίζεται στα περισσότερα ξενοδοχεία. Σας μεταφέρω τον διάλογο: “Α towel please”, λέει η επισκέπτρια. Και η απάντηση: “No towel here, go to the mini market!”

Το ερώτημα δεν είναι αν ο συγκεκριμένος ξενοδόχος έχει ελεγχθεί από κάποια κρατική αρχή για τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Δεν μπορεί να λειτουργούμε με τη λογική του χωροφύλακα ακόμη και για το αυτονόητο. Το ζήτημα είναι ότι ο ξενοδόχος – και πιστέψτε με δεν είναι ο μόνος- επιχειρεί να μειώσει τα κόστη, να χαμηλώσει τις τιμές, κόβοντας και τις πετσέτες από την πισίνα. Μέγα λάθος. Η Ελλάδα, όχι μόνο στον τουρισμό, οφείλει να επενδύσει στην ποιότητα, ιδιαίτερα στην περίοδο της κρίσης. Διαφορετικά θα πετάξει λευκή πετσέτα και θα κάνει «λογαριασμούς χωρίς τον ξενοδόχο». Της Τουρκίας!